Ik ben iemand die eeuwig kan twijfelen en haar kop in het zand steekt wanneer het te moeilijk wordt, wanneer ik het even niet meer weet. Dat is de afgelopen weken gebeurd. Ik merkte dat ik prioriteiten moest stellen, dat ik niet alleen YouTube, maar ook Instagram voorrang moest, en vooral ook wilde geven. Twee kanalen waar ik enorm veel energie uit haal en waar het gelukkig heel goed mee gaat.

22 jaar geleden op 11 augustus kreeg ik een broertje. Ik zal niet zeggen dat het als de dag van gisteren was, want ik was destijds drie jaar en herinner me er niet veel van. Een echt ‘biebietje’ zoals ik dat toen trots in de videocamera van mijn ouders zei. Ik kon het niet geloven, geen pop, maar een échte. Wat was ik blij. Ik mocht Thijsje gelijk vasthouden en over zijn bolletje aaien. Wat was dat bijzonder. Had ik opeens een broertje.

Thijs blijft voor mij altijd Thijsje. Een echt biebietje, waar ik nog steeds zo blij mee ben. Mijn kleine grote stoere lieve broertje. Vandaag is Thijs jarig en zoals ik al eerder vertelde over wat ik van mijn ouders en mijn vriendinnen leerde, wil ik je vandaag vertellen wat ik van Thijs heb geleerd.

Ik kan heel erg genieten van muziek, boeken, TV-series en films. Ik kan er helemaal in op gaan, er vrolijk of juist verdrietig van worden. Het lezen van de laatste bladzijde of het einde van Romeo + Juliet kan ik zo lang mogelijk uitstellen, om maar te voorkomen dat het afgelopen is. Ik wil niet dat Romeo en Juliet doodgaan en als het boek uit is, dan moet ik mijn favoriete personages gaan missen.

Ik kwam de TAG ‘100 vragen die niemand ooit stelt’ tegen en ik had eigenlijk geen idee wat ik me daarbij moest voorstellen, maar ik besloot ervoor te gaan en alle 100 vragen te beantwoorden. Sommige vond ik verrassend, anderen minder leuk. Maar of het ook echt 100 vragen waren die niemand me ooit eerder heeft gesteld…

Na het schrijven van ‘Mijn 5 kleine veranderingen met een groots effect‘ (nog bedankt voor alle reacties!), voelde ik sterk de behoefte om een vervolg te schrijven waarin ik deel wat ik nog wil veranderen, maar wat me nog niet gelukt is. Ik ben absoluut niet perfect, er is altijd ruimte voor veranderingen en er zijn zeker nog dingen die ik anders wil.

De laatste maanden ben ik wat dingen gaan veranderen in mijn leven. Niet omdat het moest, of omdat ik het me zo had voorgenomen, maar omdat het vrij natuurlijk op mijn pad kwam. Ik las, sprak met andere mensen en merkte aan mezelf dat ik best eens wat dingen kon proberen anders te doen om te kijken wat voor effect het zou hebben. Het bleken 5 kleine verandering met een groots effect.