1 keer in de twee weken (vrijwel altijd op maandag, maar ivm mijn vakantie deze keer op vrijdag) neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.

Zolang ik blog heb ik ook andere blogs gevolgd. Naar mijn idee is dat namelijk één van de mooiste elementen van bloggen: uitwisselen. In honderden en honderden fashionable dameslevens, met ook af en toe een heer, heb ik een kijkje mogen nemen. Geïnspireerd, vermaakt en ontwikkeld in mijn modebewustzijn ben ik door hen, vandaar dat ik ze hier vandaag graag aan je ‘voorstel’. De één vrij bekend, de ander misschien verrassend.

Come over to the dark side we have candy: Je kunt haar stijl eentonig noemen, maar Cindy weet heel duidelijk wat ze mooi vindt en bij haar past en kiest dus bewust voor haar zwarte, edgy stijl. Haar combinaties heb je snel door want zijn toch vrij hetzelfde, maar ik kom alleen al heel graag op haar blog omdat ze ontzettend jaloersmakende hakken heeft, de eigenzinnigheid van haar blog afstraalt, en omdat er veel deuren voor haar open gaan die ze met ons kan delen omdat haar blog als een speer gaat.

Love the fabric: Eveneens een meisje uit Arnhem –ze zit bij mij op school- met een tikkeltje artistiek, vintage stijltje -al weet ik niet of ik haar zo goed omschrijf want ook zij is heel eigen. Ze deelt haar inspiratie en je ziet haar ontwikkelen op haar blog en een gedreven en leergierig persoon is altijd leuk om te volgen. Bovendien heeft ze haar waar menig meisje jaloers op zal zijn.

Style scrapbook: Een Mexicaanse styliste –en dat zie je!- met een beetje een schattige uitstraling. Ze heeft outfits die geweldig zijn en staan als een huis. Toch zit er altijd een cute randje aan, die misschien representant is van haar persoonlijkheid –dat weet ik natuulijk niet en is ook erg subjectief. Leuk aan haar vind ik dat ze durft te knallen met kleur wanneer ze daar zin in heeft. Een mooie kleur, verwerkt in een outfit, blijft bij mij altijd beter hangen dan zwart/wit. Bovendien post ze (bijna) dagelijks… altijd fijn!

Travel in style: Wat me om te beginnen opvalt aan Phuong is dat ze áltijd lacht op foto’s –ze komt daarmee heel sympathiek over en dat is toch ook niet onbelangrijk. Haar combinaties zijn niet om van achterover te vallen maar ze heeft een garderobe met alle items die ík er wel in zou willen hebben. Haar kleding ziet er kwalitatief gewoon heel mooi uit –de nadruk ligt bij haar op stoffen en materialen zoals ik het interpreteer, en ze heeft daarmee gewoon een geweldig gevoel voor stijl.

All about the style: Voor Kim geldt gedeeltelijk hetzelfde als bij Phuong: haar combinaties vind ik niet altijd heel verfrissend, maar ze heeft wel altijd dé kledingstukken van het seizoen als eerste in haar kast hangen en ik vind haar outfits daarmee vooral altijd erg léuk. Net als mijn andere favoriete blogsters heeft ook Kim een eigen signature, al is het moeilijk om die precies te omschrijven. Haar kenmerken zijn, denk ik, vooral veel leuke printjes en het mooi combineren van kleuren. Ook straalt ze een echt modebewustzijn uit, maar wel op een manier dat het toegankelijk blijft voor dames die graag een keer iets anders aan willen trekken maar niet heel erg grensverleggend durven zijn.

Mode-Rosa: Hoewel ik normaal, zoals misschien wel duidelijk, erg van kleuren houd vind ik de rustige-, natuurtinten, van Roos-Anne wel erg bij haar passen. Het is riskant om karakter analyses te gaan geven, maar ik kan het toch niet laten: Roos-Anne komt op mij over als een rustige, lieve meid terwijl je ergens in haar ogen ook wel ziet dat ze ondeugend kan zijn en los kan zijn. De vertaling hiervan –nogmaals: puur gebaseerd op een observatie- herken ik in haar outfits. Deze zijn altijd simpel, maar wel verrassend en lang niet altijd veilig. Ze combineerde bijvoorbeeld een strapless zomerjurkje met de welbekende Zara wedges –wat ik erg verrassende maar zeker geslaagde combinatie vond.

afterDRK: Sabrina ligt voor mij gedeeltelijk in hetzelfde straatje als Roos-Anne; allebei van nature hele mooie meiden die daardoor weinig meer nodig hebben. Sabrina is echter wel wat artistieker en gewaagder en gaat de stijl van Roos-Anne meer naar festival chic, die van Sabrina is meer zoiets als vintage chic –al vind ik dat ik haar te kort doe met dat label, daar is ze te eigen voor. Samen met o.a. Andy –Style scrapbook- komt ze op de meest geweldige, fashionable plekken en is daarmee voor mij een voorbeeld van hoe mijn leven er later uit moet gaan zien. Ik doe een uitspraak op eenzijdige beelden, daar ben ik me bewust van.

The Blonde Salad: Chiara’s kracht vind ik haar veelzijdigheid. Ze draagt bijna dagelijks een eigen stijl, maar naar mijn idee altijd op de perfecte manier. Ze is niet standaard fashionable en komt over als een ‘doorsnee’ meid die gewoon draagt waar ze zin in heeft –dit bedoel ik zeker positief! Ze combineert duur met goedkoop en draagt soms dingen waar, ‘zelfs ik’, straalvoorbij zou lopen in een winkel, maar die bij haar gewoon geniaal zijn. Zo droeg ze een tijd terug een soort indianentooi op een hele stoere manier. En ook Chiara blogt (bijna) dagelijks!

Dan wil ik nog graag “sorry” zeggen voor iedereen die hier simpelweg niet meer bijpast, maar die ik ook echt bijna dagelijks volg. Sorry voor iedereen die ik niet zo vaak volg, maar die mij wel positief verrast als ik haar site bezoek –domweg te veel andere dingen. Sorry voor iedereen die ook geweldig blogt, maar mij minder aanspreekt omdat ik me minder kan identificeren in je. Maar vooral: dank je, welke blogster dan ook, dat je jezelf durft te zijn en durft te presenteren, dat je je (misschien) ook wel in mijn blog interesseert en dat je op je eigen manier en met je eigen interpretatie een steentje bijdraagt aan de modewereld.

1 keer in de twee weken neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.

Jak&Jil

Chino, oh chino. Nerd onder de broeken. Nono in de reguliere outfit. Juist die seksloze, iets wat excentrieke uitstraling van jou raakt mijn modehart zo. Want juist de quasi-nonchalance waar je mee gepaard gaat, geeft zo’n heerlijk contrast aan de gestylde outfit van elke fashionista.

Chino oh chino, om je in je nerdige waarde te laten zul je wel gedragen zijn met brogues, of een soort van, toen ik je voor het eerst ontmoette. Lang natuurhaar, bleke huid en nerdy bril erbij; get the feeling? Maar je bent voor meer smaken weggelegd. Wat dacht je van de vintagestijl, waarbij je gedragen wordt alsof je van mijn opa was?

Chino oh chino, ik zou mezelf niet als één van bovenstaande types omschrijven, maar toch zou je wel geweldig bij me passen. Die hoge taille en opgerolde nét iets te korte pijp is voor mij de net wat gewaagdere en vooral nettere versie van de boyfriend jeans (get the comparison?), waarmee je mijn toch nog groeiende liefde voor de boyfriend evenaart maar zelfs ook erg overstijgt.

Ja, chino oh chino, je bent dan ook sterk aan de boyfriend verwant, omdat jij eigenlijk voor de degelijke heer gemaakt was. Google op ‘chino pants’ en ik kan je kopen als saaie, rechte golfbroek, enkel en alleen voor het andere geslacht. En daarmee, beste chino, zou het zo heerlijk zijn om jou te dragen –alsof je je moeders lippenstift gestolen hebt (get the comparison?).

H&M en Cheap Monday

Chino oh chino, ik moet je echter eerlijk bekennen, bij die eerste ontmoeting wist ik je naam niet eens. Ik dacht dat je écht voor het eerst uit een opa’s kast was getrokken –en misschien was dit ook wel zo. Maar oh, wat ben ik blij dat je weer op waarde geschat wordt en je nu in alle kleuren en geuren weer in de juiste winkels hangt. En vraag me niet waarom, maar van die naam ben ik zo gaan houden, hij zou bovenaan mijn lijstje kunnen staan.

En chino oh chino, oh wat ben ik blij dat je daar in de winkel nog steeds regelmatig raar aangekeken wordt! Dat je even aangeraakt wordt, gehoopt wordt dat er onder die nerdy look van je een sprankeltje macho zit, en vervolgens de dame teleurgesteld ziet afdruipen. Want lieve chino, zo blijf je heerlijk exclusief en als een soort code die soortgelijken –jou liefhebbenden- bij elkaar brengt.

Chino, oh chino, ik weet niet of ik de associaties bij en de liefde voor jou deel, maar ik weet dat je het kunt. Eerder in onze jaartelling veroverde je immers ook al populariteit onder zowel militairen als boeren. Zo was je dan ook wel weer een broek voor iedereen. Graag deel ik toch mijn liefde voor jou, maar chino, oh chino… when will you be mine?

1 keer in de twee weken neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.

In februari van dit jaar deed ik in mijn toenmalige Fashionscene-column een voorspelling over de trends van deze zomer. Aangezien de uitverkoop nu zelfs bij de Zara goed op gang is –één van de laatste- lijkt het me tijd voor een terugblik in Zomer 2010 deel 2.

De maxidress en harembroek zag ik hun opkomende populariteit voortzetten en daarmee heb ik zeker gelijk gekregen. De harembroek is al wat langer in beeld, en valt daarmee nog amper op als trend, maar de maxidress zag ik dit jaar aanzienlijk meer op straat dan vorig jaar. Tot mijn vreugde, hoewel ook ik even aan de maxidress heb moeten wennen, want ik vind het het ideale zomerstuk. Luchtig, charmant, zwierig en je kunt er allerlei stijlen mee op. De wijde maxidress kreeg er zodoende ook een zusje bij; de rechte variant. Die van H&M van een tientje vond ik werkelijk op elk modeblog. Al een tijdje hing hij ook bij mij in de kast en toen ik hem voor het eerst aantrok vroeg ik me af waarom ik dat toch niet eerder had gedaan.

Toch kun je niet op alle fronten scoren, zo blijkt maar weer. De circlescarf was namelijk een andere voorspelling, maar ik kan me niet herinneren dat ik er überhaupt één gezien heb deze zomer. Jij wel? Ook van de military stijl had ik een langer verblijf verwacht, maar deze vind ik achteraf snel afgezwakt. De kleur blauw gaf ik een eerste plaats in de categorie kleuren, maar deze bleek zowel onterecht als terecht. En de sportieve uniformlook zoals we ze in de fashionshows voor dit seizoen zagen? Misschien nog te vroeg om deze al op de straten terug te zien, alle trends nemen immers vaak een tijdje voordat ze bij het straatbeeld horen.

Gelukkig maar dat niet alles te voorspellen valt, zo wordt je nog eens blij verrast! Wat dacht je van de invloed van Miu miu voor dit seizoen? Vooral Zara hing haar halve winkel vol met copycats door middel van zwaluw printjes. Op verschillende blogs stuitte ik op DIY met Miu miu als thema, en een enkele geluksvogel had het budget om de Miu Miu clogs themselve aan te schaffen.

En aha! Daar zijn we ook meteen bij de clogs aanbeland. Een trend waar ik minder snel aan moest wennen dan ik verwacht had. Het blijft natuurlijk een klomp, maar Chanel zou Chanel niet zijn als ze ze geen stylish jasje geven. En zo geeft de stoere clog met hoge hak ineens een te gek contrast met een luchtig zomerjurkje.

Mijn favorieten? De maxidress en clogs, definitely! Op het gebied van de maxidressen voel ik me al verzadigd, maar de perfecte clogs heb ik nog niet kunnen bemachtigen; mijn hunt voor de sale!

En jij? Wat was jouw favoriete trend van zomer 2010? En je favoriete zomerstuk? En wat vond je misschien wel totaal verschrikkelijk? Wie weet luisteren Karl, Marc of Stella wel mee en worden jouw wensen de werkelijkheid voor zomer 2011 ;).

1 keer in de twee weken neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.

Vorige week zaterdag was het tijd voor wat regionale mode! Na vorig jaar mee te hebben gedaan aan de kledingruil in het Upperwarehouse, besloot ik me dit jaar weer te wagen aan de tijdelijke ‘ruilwinkel’ en de bezienswaardigheden die de Arnhemse Nacht van de mode brengt.

De Nacht van de mode werd vorig jaar voor het eerst gehouden als onderdeel van de Arnhemse Mode Biënnale. De Mode Biënnale slaat om het jaar een jaartje over, maar de Nacht van de mode ging klaarblijkelijk door met een jaarlijkse organisatie! Zaterdag 12 juni tussen 20:00 en 24:00 stond de rasechte Arnhemse wijk Klarendal –die, eerlijk is eerlijk, wel een beetje pimping kan gebruiken- in het teken van mode. Bedoeling is dan ook dat Klarendal “Modekwartier” als bijnaam krijgt. Leuk en aardig, maar wat houdt dat nou eigenlijk in, zo’n modenacht?

Omdat ik het zelf niet beter had kunnen omschrijven, citeer ik even de site: De Nacht van de Mode is een veelzijdig evenement waarbij het hart van het programma wordt gevormd door presentaties van de in de wijk gevestigde modeontwerpers in hun atelierwinkels en meerdere modeshows waarin de diverse collecties getoond worden. Dat dus. En dat betekent door schemerende straten lopen met aan weerszijden mode. Voor ieder wat wils: laat je haar doen bij de kapper, bewonder de modeshows, drink een drankje in het café, en hoor de mooie verhalen aan van jonge en unieke ontwerpers van kleding, sieraden en accessoires die hun items ten toon stellen en te koop aanbieden in de sfeervolle boetiekjes.

Dan is er nog mijn favoriete onderdeel: het Upperwarehouse. Deze betekent: lever 3 kledingstukken óf 10 euro in, en kies tussen de ingeleverde kleding van je voorgangers weer 3 items naar smaak uit om naar huis te nemen. Een echte ouderwetse ruilparty met vriendinnen dus, want ook de muziek door opkomende bandjes, make-up, naaimachines (om je kleding te pimpen) en lekkere hapjes ontbreken niet. Vorig jaar ging ik tevreden met 3 items naar huis, dit jaar met lege handen: ik was simpelweg te laat…

Dames, neem volgend jaar ook de mannen mee! Er is namelijk ook aan hen gedacht. Al vrij voorin het parcours is namelijk een heus ‘Mannenparadijs’ ingericht waar de heren door middel van poëtische gedichten van een charmante dame naar binnen worden gelokt. Voetbal, vrouwen versiert in bodypaint en genoeg bier: wat wil een man nog meer?

Tegen het eind van mijn nachtelijk avontuurtje kreeg ik toch nog een pleister op mijn lichtelijk in het water gelopen Upperwarehouse bezoekje. Ik ging met een tijdloos kettinkje en leren armbandje naar huis. Handgemaakt en allemaal uniek natuurlijk.

Na een drankje uit het café waar je uit wel zes verschillende smaken Ice Tea de keus had (4.10 Euro, dat dan weer wel), en vervolgens nog een heerlijke snack in de plaatselijke cafetaria ging ik om 02:00 zelfvoldaan weer naar huis. Voor mij is iedere gelegenheid om met mode bezig te zijn een feest! Zie ik je volgend jaar hier?

1 keer in de twee weken neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.

Tijdens het pinksterweekend legde mijn oom triomfantelijk een artikel voor mijn neus. Mijn oom –die mode leuk en aardig vindt, maar deze hem vooral niet in de weg moet zitten- keek vooral uitdagend naar mij toen ik klaar was met lezen. Alsof hij wilde zeggen: ‘Zie je nou wel?’. De strekking van de tekst? Mode is terreur.

Gek genoeg misschien, vind ik dat er ook meer vóór deze uitspraak te zeggen is dan tegen. De eigenlijke definitie van mode is namelijk: idee dat veel mensen tegelijk hebben over wat mooi is. Het standaard straatbeeld dus. En hoewel ik deze nog geen terreur wil noemen, is dat niet de mode waar ik me graag hard voor maak. Mode voor mij namelijk natuurlijk een manier van stylen, om creatief te zijn met kleding, als kunstvorm, als expressie.

Als argument had de schrijver voor zijn standpunt een persoonlijk voorbeeld genomen: ‘Een jaar of tien geleden moest een broekspijp zodanig lang zijn dat er een op de wreef een grote hoeveelheid plooien en vouwen viel. Voor mannen zoals ik –met tamelijk korte benen- was dat geen gezicht, als een circusolifant die op zijn achterste poten stond te trompetteren. Ik smeekte de verkopers de broekspijp wat korter af te spelden, maar kreeg te horen dat dit ‘zo hoorde’ en ‘nu eenmaal de mode was’.

De schrijver maakt een punt, maar wat er ook vóór de uitspraak te zéggen is, mijn gevoel gaat er vanzelfsprekend dwars tegenin. Waarmee de schrijver vervolgt slaat hij voor mij dan ook volledig de plank mis: ‘Je wordt geacht je neer te leggen bij een samenzwering tussen ontwerpers, fabrikanten en winkeliers. Mensen doen dit slaafs, met als gevolg dat het overgrote deel van de bevolking voor paal alsmede voor aap staat’. Als ik namelijk zoek op de definitie van ‘voor aap staan’, kom ik uit bij ‘voor gek staan’. Gek is wat niet normaal wordt gevonden, en onder normaal verstaan wij wat gedaan wordt door de meeste mensen. Je moet bovenstaande even twee keer lezen, maar dan heb ik taalkundig al door de stelling van de schrijver heen geprikt. Een tweede hypocriet punt van het standpunt van de schrijver is het feit dat hij het slaafs vindt dat mensen zich neerleggen bij een modieuze samenzwering, maar eerder in de tekst al verklapte dit bij de kwestie over zijn broekspijpen dit zelf ook te hebben gedaan.

Dus, beste schrijver, ik zou graag tegen u willen zeggen: als mode dan terreur is, zet u zich er dan vooral tegen af. Gaat u dan vooral niet met het standaard straatbeeld mee, maar doet u gezellig met mij mee: wees creatief, laat u inspireren en inspireer zelf, durf met uw uiterlijk uw stem te laten horen. Dan praten we tegen die tijd verder.

…is altijd weer een uitdaging. In verschillende opzichten. Eén daarvan is natuurlijk met een zo goed mogelijk –aangevuld met exclusieve buitenlandse items- garderobe weer naar huis te gaan. Maar de meest belangrijke vind ik wel hoe –voor lange of minder lange periode- te overleven met een beperkte garderobe vanuit je backpack, hutkoffer of in het gunstigste geval Louis Vuitton beautycase.

Nadat ik op dit gebied de afgelopen week in Catalunya –Spanje- en het pakken hiervoor voorafgaande tegen wéér dezelfde dingen aanliep, leek het me handig eens wat richtlijnen voor mezelf en jullie uit te schrijven. De zomervakantie laat tenslotte niet lang meer op zich wachten.

Een goede voorbereiding is het halve werk. Ik moet bekennen dat mijn voorbereiding op modieus gebied voor mijn laatste tripje alleen maar het woord ‘kleding’ besloeg op mijn packlist. Beter was het geweest van te voren te bedenken dat het in dit geval zowel een stunning party outfit als een degelijke kleding voor in de bergen betrof –voor lekker als voor minder lekker weer. Mijn persoonlijke ervaring is dat overzicht helpt, dus gebruik subbegrippen om ervoor iedere dag de perfecte outfit uit je koffer te toveren.

Zorg voor voldoende ruimte. Op de eerste plaats om die nieuwe exclusieve items mee naar huis te vervoeren natuurlijk, maar ook om je bestaande kleding zo min mogelijk te laten kreuken en speling te hebben bij het indelen van je bagage.

Wees praktisch. Eerlijk gezegd: ik háát dat woord. Mijn ervaring is echter dat deze term je (beperkte reis-) garderobe misschien niet direct, maar dan zeker wel indirect. Een voorbeeld: een witte broek kan ik maar hooguit een paar uur helemaal wit dragen. Ook hele eyecatching accessoires en schoenen zijn wellicht gaaf om de blits mee te maken, maar realiseer je: wel minder flexibel in het combineren.

Zorg voor voldoende basics. Sowieso is het fijn van basics genoeg in je kast te hebben hangen, maar tijdens de reis helemaal onmisbaar. Een hemdje voor eronder is vooral in de zomer erg snel klam. Dan is het prettig een reserve exemplaartje achter de hand te hebben.

Sta open voor verrassingen. Op reis draag je nou eenmaal vaak niet hetzelfde als tijdens school of werk. Geniet hiervan! Zo werd ik, als ever high heel girl, blij verrast met complimenten over mijn noodzakelijke Timberlands.

Geniet van de comeback. Stom of niet, ik kan intens genieten van de ochtend dat ik weer wakker word in mijn eigen bed, voor mijn kast sta en alle keus heb om die dag te dragen wat ik wil.

Mocht je nou voor een last minute boeking gaan, of –net als ik- gewoon lekker lui zijn… uitdaging één –op jacht gaan voor items, exclusief uit het buitenland- moet toch in ieder geval lukken ;).