1 keer in de twee weken (vrijwel altijd op maandag, maar ivm mijn vakantie deze keer op vrijdag) neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.
Zolang ik blog heb ik ook andere blogs gevolgd. Naar mijn idee is dat namelijk één van de mooiste elementen van bloggen: uitwisselen. In honderden en honderden fashionable dameslevens, met ook af en toe een heer, heb ik een kijkje mogen nemen. Geïnspireerd, vermaakt en ontwikkeld in mijn modebewustzijn ben ik door hen, vandaar dat ik ze hier vandaag graag aan je ‘voorstel’. De één vrij bekend, de ander misschien verrassend.
Come over to the dark side we have candy: Je kunt haar stijl eentonig noemen, maar Cindy weet heel duidelijk wat ze mooi vindt en bij haar past en kiest dus bewust voor haar zwarte, edgy stijl. Haar combinaties heb je snel door want zijn toch vrij hetzelfde, maar ik kom alleen al heel graag op haar blog omdat ze ontzettend jaloersmakende hakken heeft, de eigenzinnigheid van haar blog afstraalt, en omdat er veel deuren voor haar open gaan die ze met ons kan delen omdat haar blog als een speer gaat.
Love the fabric: Eveneens een meisje uit Arnhem –ze zit bij mij op school- met een tikkeltje artistiek, vintage stijltje -al weet ik niet of ik haar zo goed omschrijf want ook zij is heel eigen. Ze deelt haar inspiratie en je ziet haar ontwikkelen op haar blog en een gedreven en leergierig persoon is altijd leuk om te volgen. Bovendien heeft ze haar waar menig meisje jaloers op zal zijn.
Style scrapbook: Een Mexicaanse styliste –en dat zie je!- met een beetje een schattige uitstraling. Ze heeft outfits die geweldig zijn en staan als een huis. Toch zit er altijd een cute randje aan, die misschien representant is van haar persoonlijkheid –dat weet ik natuulijk niet en is ook erg subjectief. Leuk aan haar vind ik dat ze durft te knallen met kleur wanneer ze daar zin in heeft. Een mooie kleur, verwerkt in een outfit, blijft bij mij altijd beter hangen dan zwart/wit. Bovendien post ze (bijna) dagelijks… altijd fijn!
Travel in style: Wat me om te beginnen opvalt aan Phuong is dat ze áltijd lacht op foto’s –ze komt daarmee heel sympathiek over en dat is toch ook niet onbelangrijk. Haar combinaties zijn niet om van achterover te vallen maar ze heeft een garderobe met alle items die ík er wel in zou willen hebben. Haar kleding ziet er kwalitatief gewoon heel mooi uit –de nadruk ligt bij haar op stoffen en materialen zoals ik het interpreteer, en ze heeft daarmee gewoon een geweldig gevoel voor stijl.
All about the style: Voor Kim geldt gedeeltelijk hetzelfde als bij Phuong: haar combinaties vind ik niet altijd heel verfrissend, maar ze heeft wel altijd dé kledingstukken van het seizoen als eerste in haar kast hangen en ik vind haar outfits daarmee vooral altijd erg léuk. Net als mijn andere favoriete blogsters heeft ook Kim een eigen signature, al is het moeilijk om die precies te omschrijven. Haar kenmerken zijn, denk ik, vooral veel leuke printjes en het mooi combineren van kleuren. Ook straalt ze een echt modebewustzijn uit, maar wel op een manier dat het toegankelijk blijft voor dames die graag een keer iets anders aan willen trekken maar niet heel erg grensverleggend durven zijn.
Mode-Rosa: Hoewel ik normaal, zoals misschien wel duidelijk, erg van kleuren houd vind ik de rustige-, natuurtinten, van Roos-Anne wel erg bij haar passen. Het is riskant om karakter analyses te gaan geven, maar ik kan het toch niet laten: Roos-Anne komt op mij over als een rustige, lieve meid terwijl je ergens in haar ogen ook wel ziet dat ze ondeugend kan zijn en los kan zijn. De vertaling hiervan –nogmaals: puur gebaseerd op een observatie- herken ik in haar outfits. Deze zijn altijd simpel, maar wel verrassend en lang niet altijd veilig. Ze combineerde bijvoorbeeld een strapless zomerjurkje met de welbekende Zara wedges –wat ik erg verrassende maar zeker geslaagde combinatie vond.
afterDRK: Sabrina ligt voor mij gedeeltelijk in hetzelfde straatje als Roos-Anne; allebei van nature hele mooie meiden die daardoor weinig meer nodig hebben. Sabrina is echter wel wat artistieker en gewaagder en gaat de stijl van Roos-Anne meer naar festival chic, die van Sabrina is meer zoiets als vintage chic –al vind ik dat ik haar te kort doe met dat label, daar is ze te eigen voor. Samen met o.a. Andy –Style scrapbook- komt ze op de meest geweldige, fashionable plekken en is daarmee voor mij een voorbeeld van hoe mijn leven er later uit moet gaan zien. Ik doe een uitspraak op eenzijdige beelden, daar ben ik me bewust van.
The Blonde Salad: Chiara’s kracht vind ik haar veelzijdigheid. Ze draagt bijna dagelijks een eigen stijl, maar naar mijn idee altijd op de perfecte manier. Ze is niet standaard fashionable en komt over als een ‘doorsnee’ meid die gewoon draagt waar ze zin in heeft –dit bedoel ik zeker positief! Ze combineert duur met goedkoop en draagt soms dingen waar, ‘zelfs ik’, straalvoorbij zou lopen in een winkel, maar die bij haar gewoon geniaal zijn. Zo droeg ze een tijd terug een soort indianentooi op een hele stoere manier. En ook Chiara blogt (bijna) dagelijks!
Dan wil ik nog graag “sorry” zeggen voor iedereen die hier simpelweg niet meer bijpast, maar die ik ook echt bijna dagelijks volg. Sorry voor iedereen die ik niet zo vaak volg, maar die mij wel positief verrast als ik haar site bezoek –domweg te veel andere dingen. Sorry voor iedereen die ook geweldig blogt, maar mij minder aanspreekt omdat ik me minder kan identificeren in je. Maar vooral: dank je, welke blogster dan ook, dat je jezelf durft te zijn en durft te presenteren, dat je je (misschien) ook wel in mijn blog interesseert en dat je op je eigen manier en met je eigen interpretatie een steentje bijdraagt aan de modewereld.