Het is een jaar geweest van bijna elke dag zelf koken, mijn eigen buren hebben, opblijven tot hoe laat ik maar wilde, boodschappen doen en mijn lijstje vergeten, vrienden en vriendinnen over mijn eigen vloer hebben, midden in de nacht douchen als ik daar zin in had, eten bestellen bij de talloze restaurants waar ik uit kan kiezen, gillen als ik in een film ‘mijn’ buurt voorbij zag komen (‘daar woon ik!’) en de volledige DVD-box Gossip Girl kijken. Het eerste jaar in Amsterdam is alweer om!

Ik was nog maar nauwelijks verhuisd toen ik een mail van de website Show Home kreeg of ze mijn interieur mochten fotograferen. Ik vond het ontzettend gaaf en plande een paar maanden later een afspraak in. Die heb ik nog een paar keer verzet omdat de inrichting niet af was. Tot een paar weken geleden, toen vond ik het wel genoeg geweest. De fotograaf kwam langs en legde binnen een paar uur mijn woonkamer, slaapkamer en werkkamer vast.

Het is alweer 7 maanden geleden dat ik mijn casa in Amsterdam betrok en op de tweede dag dat ik er woonde, gelijk uit eten ging met een vriend op de Wallen. 7 maanden! Het gaat belachelijk snel. Het leek me leuk weer eens een update te schrijven en ook gelijk wat vragen te beantwoorden die ik nog regelmatig krijg.

Het is tijd voor een hometour update! Ik woon nu inmiddels drie maanden op mezelf in Amsterdam, en mijn appartement is al aardig ingericht. Toch heb ik ook nog een beetje hulp nodig, want het is nog niet af! Negeer mijn rode huid, de camera maakt het erger dan het is. Heb je advies? Laat een reactie achter.

Waaat, ik woon alweer een maand op mezelf! Een maand is eigenlijk niets, want de planning is dat ik vanaf nu nooit meer terug naar mijn ouders ga, en wellicht worden er later misschien nog wel een man en kind(eren) toegevoegd, maar in ieder geval: ik ben dus eigenlijk voor altijd ‘op mezelf’. Maar toch, een maand! Het is zo enorm snel gegaan, maar hoe gaat het nu eigenlijk? Ben ik al helemaal gewend? En zit ik inmiddels onder de brandwonden, of kook ik 5 sterren gerechten?

Of ik de eerste nacht en dag alleen in mijn appartement wilde filmen. Mezelf snotterend en met uitgelopen mascara op de bank op YouTube zetten leek me niet zo’n heel leuk plan, maar foto’s maken wilde ik wel! Het viel overigens best mee met het huilen hoor, maar het afscheid nemen van mijn ouders was wel even moeilijk. Gelukkig is het hier fijn, waardoor ik me helemaal krom gefotografeerd heb.