‘Personal Life’
Running Wild
Ik ben best wel manisch depressief aangelegd. Het ene moment voel ik me on top of the world en het andere moment voel ik me ellendig en kruip ik diep weg onder de lakens. Dan wil ik niets liever dan onzichtbaar zijn. Zelfmedelijden heb ik niet, maar ik voel me dan gewoon echt even rot. Meestal niet zonder reden, vaak komt het door de wortel van al het kwaad: mannen.
Vera’s twitpics!
Sinds ik mijn iPhone heb, gebruik ik hem alsof het mijn lust en mijn leven is. Dagelijks maak ik er foto’s mee en upload deze op mijn Twitteraccount, zodat jullie ook een klein kijkje in mijn leven krijgen. Ik geef toe dat die term misschien wat overrated is, omdat mijn Twitpic’s soms ook gewoon nergens op slaan. Maar daar is Twitter ook wel een beetje voor, en bovendien hoeven deze foto’s daardoor niet minder leuk te zijn.

Onderstaande foto’s zijn een kleine selectie van de meest leuke, opvallende, bijzondere, maar ook gewoon random twitpics die ik op mijn Twitteraccount geplaatst heb.








Tot zover mijn twitpics! Wil je er mee zien, volg me dan op Twitter. I hope you enjoyed seeing my pics :)
Twitpic jij vaak? En wat is je leukste zelfgemaakte twitpic?
How’s life #03
Zondag op maandag nacht lag ik in bed na te denken over hoe belangrijk school was, en dat ik jullie deze boodschap nog wilde meegeven. De volgende dag zou ik aan een nieuwe periode beginnen. Ik zou nu in de grafische uitstroom zitten, zoals ik al eerder vertelde.
Of tenminste, dat is wat ik dacht. Toen ik maandag op school kwam, stond mij namelijk een vrij grote verrassing op te wachten. Eentje die ik totaal niet zag aankomen. Ik zat namelijk niet in het grafische traject, ik was blijven zitten en zat nu in een andere klas.
…Zag jij die aankomen? Nee, ik ook niet. Ik heb voor de projecten van afgelopen periode twee vijven en een vier gehaald. Vraag me niet waarom, ik heb geen idee. Ik dacht dat ik opdrachten had ingeleverd die zeker wel een voldoende waard waren, maar blijkbaar zat ik ernaast. Ik heb gevraagd waarom ik een onvoldoende had, maar kreeg als antwoord “dat ik het maar gewoon moest accepteren.”
3D, dat is de klas waar ik nu in zit. De ene helft van de klas is net zoals ik blijven zitten, de andere helft zit in het vierde jaar. Het gekke is, dat mensen je gelijk anders aan kijken. Docenten, klasgenoten en vriendinnen kijken je gelijk aan met een blik die meer zegt dan duizend woorden. ‘Dus jij bent er zo een, iemand die geen reet uitvoert, zelden op school komt opdagen en aan de lopende band onvoldoendes haalt.’
Al 2,5 jaar lang baal ik wanneer ik naar school moet. Ik vind de school en de opleiding verschrikkelijk, het enige wat mij gemotiveerd hield was dat ik naar het HBO kan na deze opleiding. Maar nu, nu is alles anders. Ik ga absoluut geen half jaar plakken aan de 1,5 jaar die ik eigenlijk nog op deze school moest doorbrengen. Ik gun Rijnijssel geen half jaar langer van mijn leven, of een half jaar langer schoolgeld.
Dat er op het Rijnijssel totaal geen ruimte is voor leerlingen zoals ik, die een eigen bedrijfje hebben, vind ik ouderwets maar kan ik accepteren. Maar dat ik nu op zo’n vreemde manier en zonder uitleg behandeld word, dat snap ik ik niet. Ik zeg niet dat het er op een andere MBO opleiding of school beter aan toe gaat. Het enige wat ik jullie wil meegeven is om drie keer zo hard na te denken voordat je een school of opleiding kiest. Toen ik me inschreef op het Rijnijssel voelde ik al dat het niet goed zat, maar deed het toch voor mijn ouders. Nu weet ik dat het waar is wat ze altijd zeggen: luister naar je gevoel, deze bedriegt je zelden.
Ik ben nu nog even verdrietig en boos, maar ik geloof in wat mijn vader altijd zegt: er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en daar geloof ik absoluut in. Als ik nu stop met mijn opleiding ga ik werken en sparen voor een visagieopleiding (die zijn altijd particulier, dus kosten nogal wat geld), die ik na de zomervakantie wil gaan starten. En op mijn 21ste (over 2 jaar) hoop ik op het HBO binnen te komen.
Alles komt altijd goed.
How’s life? #02
Ik heb jullie al een tijd niet meer een update over mijn persoonlijke leven gegeven, en daarom vond ik het vandaag wel weer eens tijd om dat te doen. School & site, dat is momenteel het enige waar mijn leven dit moment uit bestaat. Wanneer mensen me vragen hoe het gaat heb ik al snel de neiging om ‘druk’ te zeggen. Maar als ik dat zeg, lijkt het net of ik het niet leuk vind hoe ik mijn leven nu leef!
En dat is zeker niet het geval. Ik zit op dit moment goed in mijn vel, want vooral met de site loopt het lekker. Momenteel ben ik druk bezig met een nieuw design, waar ik erg enthousiast over ben. VeraCamilla wordt in een nieuw, en veel beter zittend jasje gestoken. Over een paar weken zal het nieuwe design online komen te staan, I can’t wait!
Verder heb ik niets over mijn site te zeggen. Het loopt gewoon goed en ik schrijf nog elke dag met veel plezier nieuwe posts. Ook ben ik blij dat ik steeds beter contact heb met een aantal andere beautybloggers, want dat zijn tenslotte toch mijn collega’s!
Met school heb ik het momenteel heel erg druk. Ik ben mijn usb-stick 2 weken geleden kwijtgeraakt, en daar stonden werkelijk ál mijn bestanden op. Aangezien ik een multimedia opleiding doe, werk ik bijna altijd achter de computer en wanneer ik dus die bestanden kwijt ben, ben ik alles kwijt. Ik heb dus al het werk van de afgelopen 10 weken moeten inhalen, en daar ben ik nog steeds mee bezig. Het is heel hard werken, ik ben nu zo’n beetje iedere dag van half 9 ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds aan de slag om het voor elkaar te krijgen. Als ik ook maar één onvoldoende haal, loop ik de kans om te blijven zitten… Duimen jullie even mee dat dit niet gaat gebeuren? Ook krijg ik over 2 weken nog maar les over 1 richting, in plaats van de 3 richtingen waar ik nu les over krijg. Ik heb 20 weken lang les gehad in webdesign, film/3D animatie en grafische vormgeving, maar over 2 weken is dat verleden tijd. Ik heb er voor gekozen grafische vormgeving te gaan doen, dat vind ik toch wel het leukste en beste bij me passen.
Mijn sociale leven staat dit moment op een erg laag pitje, maar heel vervelend vind ik dat niet. Ik spreek mijn lieve klasgenoten iedere dag, dus dat scheelt een hoop. Ook probeer ik nog op zaterdagavond even de stad in te kunnen om met vriendinnen wat te drinken, zodat ik hun ook niet volledig vergeet.
En verder… word ik bijna 19! NEGENTIEN. Over 1,5 week op 6 februari al; time flies! Ik weet niet echt hoe ik er tegenaan moet kijken. Ik vind het wel leuk om ouder te worden, maar aan de andere kant ook weer niet. Op mijn verjaardag zelf ga ik niet veel bijzonders doen, misschien dat ik een dagje wegga met mijn ouders naar Amsterdam. We’ll see!
Roomtour!
Ja hoor, hij is er. Mijn nieuwe roomtour! Ik heb vorige week mijn kamer veranderd, en na deze week nog wat aanpassingen gedaan te hebben is mijn kamer – op een paar kleine puntjes na – af.
Klik hier als je de video niet kunt zien.
Nieuwsgierig naar hoe mijn kamer er eerst uitzag? Klik dan hier.
Ik vind het fijn dat ik mijn kamer heb veranderd, maar lastig is het wel… Welke meubels matchen goed, welke kleuren zijn leuk? Ik weet in ieder geval dat ik geen interieurdesigner moet gaan worden, maar tevreden met het resultaat ben ik wel!
Verander jij de indeling van je kamer vaak, en heb je al de perfecte indeling gevonden? Ik heb mijn kamer veranderd omdat ik merkte dat de huidige indeling niet fijn werkte. Nu ik het veranderd heb, denk ik de perfecte indeling wel gevonden te hebben!
Mijn gezichten van 2010
Whut? “Mijn gezichten van 2010!?” Krijgen we nu een soort Heidi Montag overzichtje te zien van alle afzuigingen, verplaatsingen, vergrotingen, verkleiningen: kortom alles wat aan mijn gezicht (deel 2 over mijn lichaam volgt later) heb laten verbouwen?
Welnee joh! Het leek me gewoon leuk een klein overzichtje van mijn verschillende looks van afgelopen jaar te laten zien. Een smoelenboek!
Januari
In februari, op de dag dat ik mijn verjaardag vierde.
Eind feburari, hier had ik net mijn bril gekregen.
In maart, op de dag dat ik een SpinAward won.
Begin April, nadat ik mijn haar karamel (oranje?) had geverfd.
Juni
In juli, check de robot oorbellen!
In augustus, toen ik een aantal weken geen gezichtsmake-up droeg.
Oktober
November
November
December
Zaterdag, toen ik naar een feestje ging. Uiteraard met rode lipstick, mijn (uitgaans) signature look.
Grappig toch? Ik heb geen drastische metamorfose ondergaan, maar ik zie toch wel hier en daar een kleine verandering. Eind vorig jaar droeg ik zo’n beetje dagelijks rode lipstick, maar heb dat dit jaar toch minder vaak gedaan. Ik wilde lekker experimenteren met oogschaduw, maar wanneer ik uitging pakte ik toch vrijwel altijd de rode lipstick.
Ben jij dit jaar qua uiterlijk veranderd? Ben je misschien minder, of juist meer make-up gaan dragen? Of heb je je haar anders geknipt en geverfd?