1 keer in de twee weken neemt Suzanne mijn plek in voor haar fashion column: A Touch Of Fashion. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suzanne’s schrijfkunsten én gevoel voor mode.
Precies vier weken begon ik aan een zelfverzonnen uitdaging: vier weken geen geld uitgeven aan kleding of make-up. Als je de details nog eens wilt lezen, check dan A touch of fashion: The 42 days challenge. Beloofd is beloofd: vandaag laat ik jullie weten of ik compleet gefaald heb, me keurig heb gedragen, of dat de score er ergens tussenin ligt. Lees verder voor part 2: de tussenstand!
Op maandag de 13e informeerde ik jullie over mijn plannen, maar voor die tijd was ik al druk bezig geweest met nadenken over het (uitleggen van) het hoe en waarom ik aan deze uitdaging begon. Vandaar dat ik psychisch al een paar dagen eerder begon: nog gauw wat inslaan voelde als vals spelen. Daarnaast begon ik met een blanco bankrekening en was hier dus simpelweg ook niet veel (lees: geen) mogelijkheid toe. Voor de eerste dagen lagen er nog wat afbetalingen en rekeningen. Vrij ondankbaar om niets te kopen en toch geld zien te verdwijnen, maar des te meer zag ik hoe nuttig het was de pin even op de knip te houden.
Jullie reacties tegen het einde van maandagavond waren een enorme aanmoediging! Enorm blij verrast was ik, dat jullie in zulke grote getale meededen! However, de moed zonk me bij sommige opmerkingen ook al meteen weer in de schoenen. Zo noemden een paar van jullie al meteen: en de Glamour Day (2 oktober) en Drie Dwaze Dagen (30 september, en 1 & 2 oktober). Het probleem van de eerste verleiding was gauw opgelost: ik moest werken tijdens de Glamour Day. De gele tasjes tijdens de Drie Dwaze Dagen aanzien was dan toch wat droeviger. Het hele jaar had ik me voorgenomen hier weer lekker veel make-up in te slaan, maar dit jaar geen lipglossen gevecht voor mij.
Gelukkig waren er eerder al genoeg situaties geweest waarbij ik kon leren met deze gevoelens om te gaan. Verschillende keren viel er reclame op de mat dat het er niet makkelijker op maakte voor me. Vooral de ‘Bourjois 1 + 1 gratis’-actie aan me voorbij laten gaan vond ik heel erg jammer. En wat dacht je van de Vero Moda jumpsuit waar ik jullie over vertelde? Ik moest er hele dagen tegen aan kijken, maar hij mocht niet mee naar huis. Tijdens een rondje stad kwam ik bovendien afgeprijsde make-up bij de Etos tegen. Dat was me nog zelden overkomen, tot nu toe natuurlijk. Maar het zuurste vond ik het wel toen mijn favoriete Vero blousje, waar ik al maanden op zat te kwijlen, éindelijk werd afgeprijsd. Vooral omdat mijn collega er wel mee vandoor ging…
Echter, in bovenstaande gevallen heb ik keer op keer mijn prooi laten liggen, en ik heb de afgelopen vier weken dan ook niets aan kleding of make-up gekocht.
Yaaay for me! Toch, eerlijk is eerlijk, het betekent niet dat ik helemaal niets heb gekocht. Ik ging me namelijk verdiepen in de ‘laatste’ styling categorie die nog toegankelijk was: haar. Ik kocht de Braun Satin Hair borstel en heb eindelijk een stijltang op batterijen (nooit meer met coupe ‘fiets’ op school, jeej!). Ook kocht ik twee John Frieda serums en Biosilk. Ik stond mezelf dit toe omdat ik eigenlijk geen goede producten voor mijn haar had en deze periode goed kon benutten me hier iets beter in te verdiepen. Bovendien vroeg mijn nieuwe hairdo hierom en was mijn hittebestendige serum aan vervanging toe. Niet dat ik het ooit zo nauw nam met dat spul, maar na waarschuwen van de kapper schafte ik hem toch maar weer aan. Strohaar flatteert niemand tenslotte.
Heel trots ben ik, dat het zo goed gaat. Maar eerlijk gezegd had ik ook niet anders verwacht. Als ik ergens voor ga dan ben ik gedreven genoeg om mijn doel te bereiken. Toch realiseer ik me goed dat ik niet te overmoedig moet worden, er zijn immers nog twee weken over. Over twee weken vertel ik jullie meer over mijn gevoel na de complete zes weken en over het ervaren van de uitdaging. Is het me uiteindelijk nou mee of tegen gevallen en nog belangrijker: wat heb ik geleerd en zijn al mijn doelen bereikt? Deze uitdaging diende immers ‘maar’ als tool naar bewustwording.
Nu ben ik natuurlijk heel benieuwd naar jullie tussenstanden! Heb je jezelf overtroffen of toch stiekem een keertje gezondigd? Brand maar los hieronder!
