(Geen) kinderen krijgen | Make-update

Voor vandaag heb ik weer eens een make-update gefilmd. Vrijdag ging ik naar Ronnie Flex & Friends in Ahoy, waar onder andere ook Teske optrad! In de make-update maak ik me klaar voor het concert en lucht ik mijn hart over iets waar ik de laatste tijd steeds meer over nadenk. Enjoy!

Klik hier als je de video niet kunt zien.

Estée Lauder Double Wear Stay-In-Place Makeup
Max Factor CC Colour Corrector Under Eyes
Bobbi Brown Foundation Stick
Catrice Allround Concealer Palette
MAC Prep + Prime Transparent Finishing Powder
Catrice Eyebrow Set
Morphe oogschaduws
Lancome Grandiose Liner
Catrice Glam + Doll Mascara
Essence Lashes To Impress 02 Single Lash MIX
NARS Laguna bronzer
The Balm Mary-Lou Manizer
Charlotte Tilbury Cheek To Chic Love Glow
MAC Lipstick Matte Taupe
Urban Decay All Nighter Makeup Setting Spray

De video waarin ik laat zien hoe je losse nep wimpers kunt aanbrengen vind je hier.

Twitter Facebook
Categorie: Video | 19 juni 2016 | 64 reacties

Reacties

Door Syl op 19 juni 2016 08:28

Ik deze maatschappij lijkt huisje boompje beestje soms wel de standaard (dat is prima, ieder zijn eigen ding). Ik ben 27 en wil geen kinderen, ook al heb ik al 11 jaar een relatie. Het idee van (per ongeluk) zwanger raken, krijg ik het zweet van.

[Beantwoorden]


Door Nanda op 19 juni 2016 08:30

Ik geef je helemaal gelijk!
‘vroegah’ had ik altijd het idee dat ik rond mijn 25e aan kinderen wilde beginnen. Die leeftijd vond ik wel mooi klinken. Het is er niet van gekomen want mijn relatie ging uit op mijn 25e en op mijn 27e kreeg ik weer een nieuwe relatie.

Achteraf gezien ook ben ik blij dat ik niet op mijn 25e al moeder ben geworden, ik was er eigenlijk toen nog helemaal niet aan toe. Was er te jong voor.

Mijn zoontje is geboren toen ik 30 was en mijn dochter op mijn 33e. (ben nu 34) Absoluut geen spijt van!

Je hebt nog alle tijd om hier over na te denken, je bent nog zó jong!

[Beantwoorden]


Door Lot op 19 juni 2016 08:47

Wat een mooie, open video Vera !
De gemiddelde leeftijd dat vrouwen hun eerste kindje krijgen ligt rond de 30 hè! Op welke leeftijd je kinderen wil krijgen / krijgt is zo persoonlijk. Zoals je zegt: het ligt aan de situatie, de relatie, je eigen gevoel, financiën en ga zo maar door. Jij bent een jonge onderneemster met een blog en je werkt full-time! Dan is het heel normaal dat je daar nog niet klaar voor bent. Als je nadenkt dat het nog een paar jaar duurt voordat je op het ‘gemiddelde’ zit: daarin kan zoveel veranderen. En sommige vrouwen beginnen zelfs op 35, dat is ook prima! En zelfs als je nooit die gevoelens zou krijgen: dat is ook helemaal oké. Erover nadenken is goed, maar je zorgen erover maken is niet nodig! Geniet van het jong zijn en doe alles op je eigen tempo, waar jij gelukkig van wordt.
Ik vind het echt bewonderenswaardig dat je hier zo over praat !! Ik vind je echt een inspiratie en een heel mooi mens <3

[Beantwoorden]


Door Liset - Beautydagboek op 19 juni 2016 08:52

Wat super dat je naar het concert van Ronnie Flex gaat waar Teske optreedt, wat moet dat bijzonder zijn! En over je ‘kind-delemma’; ik ben nu 32 en op mijn 23ste had ik ook echt nog niet een kinderwens hoor. Ik heb ook nooit van jongs af aan dat gevoel gehad, maar het is gegroeid naarmate ik wat ouder werd en er bepaalde dingen gebeurden in mijn leven. Ik ben op mijn 27ste voor het eerst moeder geworden, maar ik was de eerste in mijn omgeving. Pas nu (mijn dochter is nu 5 en zoon 3 jaar) beginnen mensen in mijn omgeving kinderen te krijgen :). Rond de 30+ kids krijgen is volgens mij heel gemiddeld! Maak je vooral geen zorgen dat je nu het gevoel (nog) niet hebt. Het is helemaal niet erg om het nu nog niet te willen, wie weet komt het en wie weet niet. Allebei is prima, want kinderen ‘nemen’ moet je pas echt krijgen als je er klaar voor bent. Anders niet :).

[Beantwoorden]


Door PinkFairy op 19 juni 2016 09:06

Leuk dat je dat baby-onderwerp deelt! 2 jaar geleden vroeg ik nog mezelf af of het erg zou zijn als ik nooit kinderen zou willen. Een paar maanden later beviel de ene vriendin na de andere en begonnen mijn eierstokken ook te rammelen… En nu heb ik een prachtige baby van een halfjaar en alles is nu echt compleet :) Die omslag kan dus plotseling komen. Andere kindjes zijn leuk, maar zodra ze van jezelf zijn is het een ander verhaal. Je bent nog jong, geen haast, lekker alles op je af laten komen. Maar uiteindelijk gaan jullie samen super coole ouders worden :)

[Beantwoorden]


Door Shirley op 19 juni 2016 09:10

Heel herkenbaar je kind-dilemma. Ik heb zelf geen kinderwens (ben 26) en heb ook van kind af aan gezegd dat ik geen moeder wil worden. Op dit moment durf ik niet eens een baby vast te houde. Toch hoop ik ook wel dat het nog komt. Mijn vriend zou zo’n leuke lieve vader zijn en dat zou ik hem niet willen ontnemen. Ik besef me ook steeds beter dat dit onderwerp iets is waar je relatie op kan stuklopen. Ik probeer er maar niet te veel over na te denken, maar dat is soms lastig als iedereen om je heen maar doorgaat met kinderen maken ;-)

[Beantwoorden]


Door Michelle op 19 juni 2016 09:25

Helemaal niet zo gek dat je er over nadenkt hoor Vera! Inderdaad met deze leeftijd kom je er gewoon wat vaker mee in aanraking. Dat vind ik ook met huizen kopen bijvoorbeeld. Veel van onze vrienden en kenissen kopen nu net hun eerste huis en wij voelen ons soms wel eens ‘vreemd’ omdat wij deze drang nog niet zo hebben. Wij zijn eigenlijk nog wel tevreden met ons huurflatje. Het hoeft van ons nog niet zo, alle verantwoordelijkheid en kosten die er met zich meekomen. En op het gebied van kinderen.. tot mijn 20ste heb ik nooit geen kinderen gewild. Toen gingen mijn eierstokkken ineens rammelen. We wilden wachten tot na de studie en toen het drie jaar later eindelijk kon, lukte het een tijdje niet. We kwamen ineens bij een fertiliteitsarts terecht en voordat we het wisten ging het alleen nog maar over kinderen krijgen. Dit had ik ook nooit van mijzelf verwacht. Nu we dan eindelijk in verwachting zijn, voelt het goed. Alsof het nu het juiste moment is. Zo zie je maar hoeveel er kan veranderen in een paar jaar. En zo niet, dan is dat ook prima.

[Beantwoorden]


Door marrie op 19 juni 2016 09:32

Ik heb ook nooit een kinderwens gehad. Neem van mij maar aan dat er ook veel stellen Kids nemen omdat dat maatschappelijk gewenst is. Maar als je diep in hun hart kijkt…
Vergeet niet dat je minstens 20 jaar ervoor moet zorgen en jezelf opzij moet zetten. Ik ben al wat ouder en als ik om me heen kijk hebben zoveel vrienden van mij veel problemen met hun Kids. En wat als je een ongezond kind krijgt? Dan kan je je eigen leven wel vergeten. Ik ben zo blij dat ik geen Kids heb, je hebt een enorme vrijheid en kan veel meer aan je eigen ontwikkeling werken. Wat vindt je vriend er eigenlijk van?

[Beantwoorden]


Door Marlot op 19 juni 2016 10:49

Hi Vera,

Dit is heel herkenbaar! Ik ben nu 27, maar heb altijd gezegd dat ik rond mijn 24ste een mooie leeftijd zou vinden.. Maar… Nope.. Nog geen “rammelende eierstokken” :)

Pas had ik het er met mijn vriendinnen waarbij een hoop dit dillema herkennen van het wel ooit willen maar je nu nog niet zo voelen.

So, keep faith! En anders.. ook prima toch! Het is jouw leven!

xx

[Beantwoorden]


Door Nici op 19 juni 2016 10:59

Ik ben 24 en ik heb geen kinderwens, ik heb van jongs af aan gezegd dat ik geen kinderen wil en dat is niet veranderd. Ik kreeg vroeger altijd te horen ´Je bent nog jong, ik spreek je nog wel een keer als je ouder bent´. Het ´probleem´ hierbij is dat het inderdaad maatschappelijk gewenst lijkt dat iedere vrouw kinderen moet krijgen. Alsof dat het ultieme doel is waarvoor vrouwen op de wereld zijn. De meeste mensen vinden het op de een of andere manier moeilijk te accepteren als je aangeeft geen kinderen te willen. Daar tegenover herken ik me niet in jouw verhaal dat je wel nog kan smelten van baby´s of babyverhalen, persoonlijk heb ik hier helemaal niks mee. Ik vind kinderen niet leuk of schattig en per ongeluk tóch zwanger worden is een van mijn grootste nachtmerries. Mijn vriend denkt hier gelukkig hetzelfde over. Zo zie je maar, de ene staat er van jongs af aan op te springen, de andere juist niet en voor sommigen veranderd hun standpunt en gevoelens door de jaren heen.
Ik zou me er niet te veel zorgen over maken en jezelf vooral niet meten aan wat je omgeving doet, maar doen wat op dit moment goed voelt voor jou!

[Beantwoorden]

Mariska antwoordt op 19 juni 2016 om 12:48:

Heel herkenbaar Nici! Ik werd echt helemaal gek van dat gezeur van je bent nog jong, ik spreek je wel als je wat ouder bent. Ik heb zelfs een aantal vriendschappen verbroken, omdat ze maar niet konden accepteren dat ik geen kinderen wou. Elke keer stomme opmerkingen. Ik werd uitgemaakt voor iemand die egoïstisch was en alleen geld belangrijk vond, omdat ik graag een carrière wou. Huh? Walgelijk hoe vrouwen zich soms tegenover elkaar gedragen. Iedereen moet doen wat ie zelf wil.

[Beantwoorden]

Nicky antwoordt op 19 juni 2016 om 14:17:

Wat erg dat je daardoor vriendschappen moest verbreken! Het is toch jouw zaak of je kinderen wilt of niet… Die opmerking van “je bent nog jong, dat komt wel” hoor ik ook al jaren en ik word daar soms echt boos van. Het lijkt je een verplichting op te leggen om ooit dat gevoel te krijgen en als dat niet zo is, ben je mislukt in het leven, leid je een zinloos bestaan. Terwijl er in mijn ogen niets mis is met je eigen vrijheid te appreciëren en zelf te willen kiezen wat je met je geld doet. Ik denk maar, met de wereldwijde overbevolking zijn wij de mensen die dat wat meer in evenwicht brengen ;)

[Beantwoorden]

Sofie antwoordt op 19 juni 2016 om 16:39:

Dat vind ik dus zo’n ontzettend belachelijke opmerking. Waarom zou je egoïstisch zijn al je geen kinderen wil? Je kan het net omkeren: iemand die kinderen heeft kan je evengoed egoïstisch noemen. Want waarom krijgt iemand kinderen? Toch niet omdat ze zo bang zijn dat de pensioenen niet betaald kunnen worden? Voornamelijk puur biologisch, je eigen genen doorgeven. En dat is een egoïstisch motief. Het is trouwens een constante, als ik de bal terugkaats waarom iemand dan wél kinderen wil. “Je krijgt daar veel liefde van”, “Dan heb je later iemand die voor je kan zorgen” etc. Dat zijn opnieuw, egoïstische motieven. En dat is oké! Maar dat geeft je dan zeker niet het recht om iemand anders nare opmerkingen naar het hoofd te slingeren. Kijk eens in eigen boezem zou ik zeggen. Voor ik een mama-aanval over mij heen krijg: ik begrijp zeer goed dat kinderen opvoeden veel zelfopoffering en altruïsme vraagt. Maar dat wil niet zeggen dat het oorspronkelijk motief om kinderen te krijgen niet egoïstisch kan zijn.
Om op je video terug te komen.. Ik ben even oud, maar in mijn omgeving zijn degene die al zwanger zijn of kinderen hebben een uitzondering. Ik maak me dus ook absoluut niet druk op dit moment, maar ik herken het gevoel wel. Ik weet helemaal niet of ik wel kinderen wil (ten eerste omdat ik niet weet of ik die jarenlange toewijding aankan – hallo egoïsme ;)- en ten tweede omdat ik niet overtuigd ben dat de huidige wereld een prima plek is om een kind op te wereld te zetten – hallo pessimistische aard)en ik weet ook niet of dat nog komt. Dus je bent zeker niet alleen hierin :)

[Beantwoorden]

sara antwoordt op 20 juni 2016 om 17:11:

Wow, precies de twee redenen die jij benoemt zijn de twee dingen waarom ik op dit moment in een fase verkeer waarin ik twijfel of ik ooit wel kinderen wil. Ik vind je wel voortplanten ook een egoïstischere keuze dan je niet voortplanten, er zijn al genoeg mensen op de wereld. Voor mij is het overigens precies andersom, ik heb altijd gedacht ooit moeder te gaan worden, ben ook echt gek op kinderen, maar twijfel dus sinds een jaar of twee, drie heel erg eraan of ik dat wel echt zou willen. Ik wilde gewoon even op je reageren omdat ik het zo leuk vond dat je precies mijn eigen gedachten hierover had beschreven. (:

Michelle antwoordt op 19 juni 2016 om 20:02:

Had het zelf niet beter kunnen zeggen Nici! Word er af en toe beetje gestoord van dat je bestempeld word als “anders” of “raar” omdat je andere opvattingen of wensen hebt die verschillen met wat “normaal” is in de samenleving. Ik (28) en mijn man zijn hartstikke gelukkig zonder kinderen. Er is zelfs uit onderzoek gebleken dat stellen zonder kinderen gelukkiger zijn dan stellen met kinderen.

In mijn naaste omgeving (familie) beginnen ook mensen aan kinderen en ik begin mij een beetje te irriteren dat het constant gaat over babies en kinderen. Begrijp me niet verkeerd, als je kinderen wilt is dat helemaal prima, ieder zijn ding, Het word je alleen zo opgedrongen en vooral bij familie bijeenkomsten bijvoorbeeld. Het gaat over niks anders meer dan kinderen.

En Vera: Wanneer de tijd voor jou daar is, zal het komen. Ik geloof zelf dat voor alles een tijd is, alleen is die tijd voor iedereen anders aangezien niemand hetzelfde is. Ieder mens is uniek, ook in denken en voelen. Enkel en alleen omdat vannuit je omgeving of maatschappij iets word verwacht of als normaal word gezien, wil niet zeggen dat het het beste is voor jou, Ik hoop dat je hier iets mee kan.

Liefs, Michelle

[Beantwoorden]


Door Melle op 19 juni 2016 11:02

Heel, heel, heel herkenbaar! En moet je nagaan, ik ben 29 :’)

[Beantwoorden]


Door AL op 19 juni 2016 11:16

24 is jong voor kinderen. Heel normaal dat je niet staat te springen om te beginnen. Bovendien moet het in je leven op dit moment passen.

[Beantwoorden]


Door Annick op 19 juni 2016 11:47

Ik ben 23 en ik vind baby’s en kinderen echt helemaal niks. Ik vind ze alleen leuk als ze slapen.. :P

Nu ben ik nog student en heb een relatie van 9 maanden jong. Dus ik zit sowieso niet in de situatie om er echt over na te denken.

Misschien wil ik wel ineens kinderen als ik samen woon en financieel alles kan regelen.. Wie weet… Maar zoals het er nu uitziet hoef ik geen kinderen.

Ik neem wel katten of iets dergelijks.. Laat ik daar maar mee beginnen.

[Beantwoorden]


Door b op 19 juni 2016 11:51

Ik reageer nooit op artikelen maar dit vond ik wel een mooi onderwerp. Ik ben namelijk 27 en ik heb nog steeds niet die moeder gevoelens. Sterker nog ik moet er echt niet aan denken. Nu heb ik geen relatie en denk ik wel eens als die wel had zou er dan anders over denken. Maar zo zijn andere vriendinnen die geen relatie hebben daar alsnog mee bezig. Om bijvoorbeeld alleen kinderen te nemen of wat als ze geen man binnen nu en oaar jaar vinden. Dusja ik heb daardoor mijn twijfels of dat bij mij idd nog ooit komt dan. En het is niet erg dat die gevoelens er niet zijn maar ik ben bang om daar later spijt van te krijgen. Denk ik over 20 jaar dan niet opeens ik had wel kinderen moeten nemen. Dusja snap wel beetje het dubbele gevoel van je.

[Beantwoorden]


Door anna op 19 juni 2016 12:00

Leuke video! Ik hoop voor je dat dit dilemma een beetje over waait om het zo maar te zeggen, want je bent nog zo jong <3 Maar ik herken het wel hoor. Ben nu 21 en als ik zie dat mensen van 24/25/26 hun eerste kind krijgen denk ik: Maar hoe dan? Ik kan me überhaupt niet voorstellen dat ik tegen die tijd weer een relatie heb hahaha. Mijn moeder was 38 toen ze mij kreeg ze heeft alles kunnen doen wat ze wilde en ik ben gezond geboren en gezond gebleven. Iedereen heeft zijn eigen tempo. En denk maar niet dat de meeste jonge ouders er zo zelfverzekerd in staan hoor, het is vaak een "ongelukje" waar ze dan wel 100% voor gaan en dan komt het ook wel goed. Maar een kind is zo'n grote verantwoordelijkheid, je kan het niet meer ongedaan maken (bedoel dit niet lullig haha) en het verandert echt je leven zo erg. Dat ik me afvraag of ik überhaupt ooit een kind zal krijgen precies om die reden. Maar erg interessant onderwerp! Leuk om alle reacties te lezen. En ik moest ook zo lachen om dat push bericht op je telefoon hahaha!

[Beantwoorden]

Suus antwoordt op 19 juni 2016 om 23:42:

24, 25, 26 is het niet altijd een ongelukje hoor ;) bij mij zeer zeker niet. 24, gepland en gewenst ;) (voor zover je een zwangerschap kan plannen). Sta er als jonge ouder zeer zelfverzekerd in, eigen huis, beide een vaste baan, lange relatie en getrouwd. Niet vanuit geloofsovertuiging oid maar uit een hele pure wens van ons allebei. Mijn lieve mannetje heeft ons leven zeer zeker veranderd, maar zou me niets liever wensen.
Excuses voor dit bericht, maar jouw bericht viel me naar. Want in deze tijd, zeg nou eerlijk, komen echte ongelukjes niet bepaald meer voor. Iedereen weet dat bij spugen/diarree/antibiotica dat de pil niet meer goed betrouwbaar is. Ook is er iets als de morning after pil. In je tienerjaren zou ik wel durven zeggen dat een zwangerschap een ongelukje kan zijn, maar met 24/25/26 in mijn omgeving toch zeker niet!
Vind het een beetje raar dat je mensen van 24/25/26 zo af valt, alsof je dan je zaakjes nog niet op orde hebt want ‘het komt ook wel goed’. Kom op joh…

[Beantwoorden]

Suus antwoordt op 19 juni 2016 om 23:52:

Beide HBO gestudeerd en in ons vakgebied werkzaam op HBO niveau, voor iemand bepaalde gedachten krijgt die ik ook nogal vaak voorbij zie komen.

Doet me echt veel verdriet deze berichten in zijn algemeen, mensen die ECHT niet willen. Niet dat iemand daar wat aan kan doen, maar ken veel mensen die heel erg graag willen en vroeg begonnen zijn, maar simpelweg geen kindjes kunnen krijgen.
En dan veel vrouwen hier die het afdoen als iets simpels waar je even voor kiest…

[Beantwoorden]

Saske de Schepper antwoordt op 20 juni 2016 om 09:15:

Hoi, ik snap je gevoel volledig maar ik denk niet – weet wel zeker – dat iedereen die reageert hier zo simpel over denkt! (Nog) geen kinderen willen is een keuze, net zoals de keuze om wel kinderen te willen krijgen. Een keuze is heel persoonlijk en ik ben dus ook van mening dat als een keuze met je hart gemaakt wordt, het dan een goede keuze is. Het is verschrikkelijk als je wel kindjes wil en het niet lukt en niet kan, maar de vrouwen hier denken daar denk ik niet zo makkelijk over als je nu beweert. De opmerking over het ongelukje vind ik ook niet zo netjes, dat kan zeker pijn doen als je op die leeftijd de bewuste keuze hebt gemaakt en dan zoiets leest, dus ik snap je emotie volledig. Je lijkt me een hele trotse moeder van een prachtige zoon en dat je daar nog steeds 100% achter staat. Dat is volgens mij de key tot een gelukkig gezin. :) Genieten!

Mariska antwoordt op 20 juni 2016 om 13:10:

Kan ik me voorstellen dat het heel naar is als je zo graag wilt, maar ze niet kunt krijgen, om dit te lezen. Maar het is een misvatting om te denken dat het iets simpels is waar je luchtig over denkt. Ik kan je vertellen dat het ook heel naar is als je het simpel weg gewoon niet voelt of je genetische afwijkingen bijvoorbeeld niet door wilt geven en iedereen je daarom veroordeelt en continu nare opmerkingen maakt. Dan kun je je heel waardeloos en eenzaam voelen. Iedereen moet zelf doen waar hij gelukkig van wordt, en voor de mensen die problemen hebben met zwanger worden hoop ik oprecht dat het op een dag zal lukken! Maar laten we elkaar als vrouwen wat meer respecteren.


Door Patricia op 19 juni 2016 12:04

Ten eerste, stom ben je sowieso niet dat je hierover nadenkt en erover praat lieve Vera :). Ik ben zelf 35 jaar en heb geen kinderwens en moedergevoelens heb ik eigenlijk nooit echt gehad. Rond mijn 25ste heb ik mijzelf regelmatig afgevraagd waarom ik niet net als mijn leeftijdsgenoten uitkeek naar het krijgen van kinderen, maar inmiddels zie ik ook heel veel positieve punten en heb ik deze gevoelens geaccepteerd. Ik heb gelukkig een vriend die zelf ook geen kinderen wil en heb nu genoeg tijd om mijn nichtjes te overladen met liefde en aandacht, want ik ben (ondanks dat ik ze zelf niet wil) gek op kinderen. Ik heb zelfs een tijdlang als gastouder gewerkt!

Maar goed, er zal een moment komen waarop je wel weet wat je wilt en misschien komt dat over een maand, maar misschien pas over 5 jaar. Belangrijk is om altijd naar je gevoel te blijven luisteren en niet iets te doen omdat ‘het hoort’ of omdat ‘iedereen het doet’ :)

[Beantwoorden]


Door Mariska op 19 juni 2016 12:41

Wat een leuke video Vera. Mooi hoe jij je altijd kwetsbaar op durft te stellen! Ik vind het helemaal niet raar hoe jij je voelt. Ik ben zelf 33 en heb nooit een kinderwens gehad, mijn partner gelukkig ook niet. Ik voel er gewoon niets bij, het hele kinderen gebeuren. Helaas is het in de maatschappij een beetje not done om geen kinderwens te hebben of überhaupt afwijkend te zijn. Ik weet nog dat ik me ook heel naar voelde toen de eierstokken van mijn vriendinnen gingen rammelen. Mijn advies is, volg je hart. Het is ok om het op jouw tempo te doen. Niemand kan jou vertellen hoe jij je leven moet inrichten of wat jij zou moeten voelen. When the time is right, the time is right. En als je nooit een kinderwens zult krijgen, is dat ook helemaal ok. Je leven kan nog steeds geweldig zijn, ook zonder kinderen. Go with the flow. Komt goed!

[Beantwoorden]


Door Lenneke op 19 juni 2016 12:59

Je hoeft niet alles van tevoren te weten. <3

[Beantwoorden]


Door Carina op 19 juni 2016 13:27

Ik ben nu 24 en heb geen kinderwens. Altijd lopen roepen dat ik geen kinderen wil en dan net als Nici hierboven de opmerking gekregen van wacht maar tot je wat ouder bent. Ik vind babies heel schattig maar dat was het dan ook. Ik wil geen eigen kinderen, waarschijnlijk ook helemaal geen kinderen. Ik wil me over een paar jaar laten steriliseren en als ik dan toch kinderen wil, dan maar adopteren. Al denk ik niet dat ik nog ga veranderen van mening want ik heb nooit kinderen gewild. Vind het ook,jammer van de huidige maatschappij dat het nauwelijks geaccepteerd wordt als iemand geen kinderen wil.

[Beantwoorden]


Door Karlijn op 19 juni 2016 13:39

Ik herken je gevoelens wel. Ik ben ook 24 en ik merk het nog niet heel veel in mijn omgeving dat mensen kinderen krijgen. Wel dat mensen nu gaan samenwonen en klaar zijn met studeren. Het komt wel dichterbij, er was pas wel iemand in mijn omgeving die een baby kreeg (niet heel dichtbij) en toen was mijn reactie ook ‘oei ik geloof dat ik hier de komende jaren echt nog niet klaar voor zou zijn’. Vroeger leek het zo makkelijk, oh als ik ergens achter in de 20 ben wil ik wel een baby, maar nu denk ik veel meer na over de verantwoordelijkheden die erbij komen kijken. Eerst maar wat jaren werkervaring op doen en nog een aantal jaar genieten met mijn vriend en dan zien we daarna wel verder. Ik denk wel dat ik kinderen wil, maar niet voor mijn 30ste geloof ik ;)

[Beantwoorden]


Door Nicky op 19 juni 2016 14:10

Ik heb ook absoluut (nog) geen kinderwens. Ik heb een keer een pregnancy scare gehad en toen flipte ik echt helemaal door. Ik heb altijd gezegd dat ik geen abortus zou plegen mocht het gebeuren in de juiste omstandigheden (financiele zekerheid, een eigen woonst, …) maar ik word deze week 26, heb al 2,5 jaar een eigen woonst en mijn vriend en ik zijn dit jaar 10 kaar samen en toen dit gebeurde heb ik mezelf toch de vraag gesteld of ik wel een kind op de wereld zou willen zetten. Het antwoord is volmondig nee. Wij zijn er nog absoluut niet aan toe, ondanks dat de omstandigheden perfect zijn. Vroeger zei ik steevast dat ik nooit kinderen wou, intussen besef ik wel dat die wens nog zou kunnen komen. Ik heb voor mezelf een deadline gesteld op 30 jaar maar stel dat mijn eierstokken op 31 beginnen rammelen, vermoed ik dat ik me door de leeftijd niet zal laten tegenhouden.
Overigens vind ik babies wel altijd heel lief en ik ga graag met kinderen om, als de nichtjes en neefjes van mijn vriend me in de armen springen als ze me zien smelt ik ook helemaal maar als iemand dan opmerkt dat ik toch wel heel goed met kinderen zou omkunnen, reageer ik steevast “ik vind kinderen erg leuk maar ik ben ook erg blij dat ik ze weer aan de ouders kan terug geven.”
Als ik de comments hier zo’n beetje lees ben je dus zeker niet alleen in je dilemma, Vera!

[Beantwoorden]


Door Kiss & Make-up op 19 juni 2016 14:18

Kijk al uit naar je zomervlogs! Rondom mij krijgen al mijn vriendinnen en leeftijdsgenoten kids. En wij, wij blijven gewoon lekker achter. Wij willen geen kinderen en dat is dat dan. Op mijn 24ste dacht ik ook nog niet aan kinderen, hoor. En nu, vijf jaar later, nog steeds niet. Je moet ook niet naar de rest kijken vind ik. Je moet gewoon je eigen levensweg bewandelen en het pad volgen dat jij wilt volgen. Zou maar saai zijn als iedereen hetzelfde zou willen en doen eh.

[Beantwoorden]


Door ... op 19 juni 2016 14:19

Wouw, ben verbaasd dat je zo veel mensen kent die daar mee bezig zijn. Ben rond dezelfde leeftijd maar ken echt niemand die aan trouwen of kinderen denkt…mijn broer en zijn vrienden zijn in de dertig en die zijn daar meer mee bezig dan mijn leeftijdgenoten, die denken daar totaal niet aan. 30 is ook de gemiddelde leeftijd voor mensen om kinderen te krijgen en je zit daar nog jaren vanaf dus doe vooral rustig aan, op je eigen tempo.

[Beantwoorden]


Door Marise op 19 juni 2016 14:21

Hey, hoi!
Ik had niet gedacht dat het zo leuk zou zijn om mezelf ‘met jou’ op te maken! Echt even leuke video.❤️

Groetjes,
Marise

[Beantwoorden]


Door Nicole op 19 juni 2016 16:38

Ik begrijp je echt helemaal! Ik had het vroeger echt al helemaal uitgeteld, studeren, werken, huisje en dan een baby. Ik ben nu 23 (mijn vriend 25) en om mij heen lijkt het wel alsof iedereen zwanger is en gaat trouwen. Maar ik heb er echt zo totaal geen behoefte aan op dit moment. Ik zou net als jou echt in paniek raken als ik nu zwanger zou worden. Niet omdat ik er niet voor zou kunnen zorgen want financieel zou dat geen probleem zijn maar ik wil het gewoon nog echt niet. Ik vraag mij ook af wanneer dat zal komen.

[Beantwoorden]


Door T. op 19 juni 2016 17:00

Ik verbaas me er net als anderen over dat je zo veel mensen kent die op hun 24e al met kinderen krijgen bezig zijn! De gemiddelde leeftijd waarop een vrouw haar eerste kind krijgt ligt rond de 30.. Ik ben zelf 30 en wil geen kinderen. Toen ik jouw leeftijd had, hoorde ik ook wel eens ‘die kinderwens komt nog wel’, eh, nope ;) En van mijn vrienden, allen tussen de 28 en 35, heeft ook nog niemand kinderen. Misschien komt dat omdat we allemaal 1 of 2 studies hebben gemaakt en veel reizen/hebben gereisd en eigenlijk pas eind 20 waren toen we aan onze carrière begonnen? Dat is bij jou en je vrienden natuurlijk heel anders, want de meesten zijn al vroeg begonnen met werken/bekend geworden via internet. Probeer het los te laten!

[Beantwoorden]


Door Nathalie | WantForWellness.com op 19 juni 2016 17:27

Ik wordt echt zen van jouw make-up dates!

As for the babies: Ik ben nog steeds bij mijn eerste vriendje, maar toen ik zo oud was als jij brak het zweet me uit van het idee dat ik ineens zwanger zou raken. Ik had nog veel te veel te doen, en het paste totaal niet in mijn ideaalbeeld! Dat vonden sommige mensen vreemd; we waren toen al tien jaar samen en mensen vroegen zich misschien af of onze relatie wel goed zat, of we uberhaupt wel kinderen wilden, etc. We wisten toen al wel heel goed dat we nog eens kinderen wilden hebben, dus daar waren eventuele vragen dan ook snel mee beantwoord. Ik kan me voorstellen dat je niet steeds zin hebt om een “discussie” te starten door te zeggen, “nou, ik weet nu nog niet of ik wel kinderen wil”; iedereen lijkt daar wel een mening over te hebben en daar zou ik wel moe van worden als ik voor mezelf de opties juist nog even wil open laten!

Soms heb ik een periode best wel eens heel veel gefantaseerd over zwanger zijn en worden, en ik heb me toen mijn vrienden en familie van mijn leeftijd aan kinderen begonnen ook wel even verward gevoeld. Moesten die eierstokken van mij inmiddels niet weer gaan rammelen? Soms kon je een denkbeeldige thumbleweed door mijn baarmoeder horen rollen (haha, lekker grafisch dit)! Inmiddels ben ik weer ruim vijf jaar verder en ben ik er aan toe om dat avontuur eens te gaan starten. Ik ben een groot fan van alles op je eigen tempo doen (of laten), en de mensen om ons heen hebben dat met der tijd gelukkig begrepen!

Ik hoop dat je wat aan mijn lange comment hebt; je lijkt me een lieve meid en soms is het gewoon even heel fijn om te horen hoe anderen in jouw situatie die dingen hebben meegemaakt! Xo Nathalie

[Beantwoorden]


Door femketje op 19 juni 2016 18:23

congrats met de 200K :D ik moet zeggen dat iedereen om me heen baby’s uitpoepen alsof het niets is, ben zelf bijna 26 maar zou mezelf nog zeker 2 jaar niet als moeder zien!

[Beantwoorden]


Door Aboutsbstyle op 19 juni 2016 21:07

Wat een leuke klets video. Eerst van harte gefeliciteerd natuurlijk. Baby gevoel kan nog komen weet je dat de gemiddelde leeftijd 30 is? Dus je hebt nog even te gaan hoor. Dus maak je nog maar niet druk. Liefs soraya

[Beantwoorden]


Door Loïs op 19 juni 2016 21:51

Ik begrijp je gevoel over kinderen krijgen helemaal! Ik moet wel alleen zeggen dat de grootste fout die je kan maken is om jezelf, je relatie en het punt waarop jij bent in het leven te gaan vergelijken met andere mensen van jouw leeftijd. Ik heb dat ook lange tijd gedaan en werd daar eigenlijk heel onzeker en alleen maar ongelukkig van. Je geeft zelf aan dat je gelukkig bent, dat is toch alleen maar goed? Niet nodig om dan te kijken naar waar anderen zijn en zich mee bezig houden. Dat baby gevoel komt uiteindelijk wel.
Ik ben zelf ook 24 (mijn vriend ook) en ik vroeg hem gister wat hij voor zijn verjaardag wilt, waarop hij zei “een kind!”. Ik weet al langer dat hij dat graag wilt, ik zelf ook wel maar toch, als ik eraan denk dan gaan mijn nekharen overeind staan! Door mijn studie (sociaal pedagogisch hulpverlening) wil ik later in de jeugdzorg werken en daarvoor moet ik allemaal soorten theorieën kennen, als ik dat dan lees dan ben ik bang om dingen te doen die niet “pedagogisch verantwoord” zouden zijn. Door al deze literatuur leg ik (on)bewust de lat zo hoog voor mijzelf dat ik het bijna niet meer aandurf om aan kinderen te beginnen, hoe graag ik het ook wil. Want stel dat ik zelf straks hulp nodig heb, dan wil ik niet de reactie krijgen “jij werkt toch met kinderen met gedragsproblemen? Dan zou je je problemen toch zelf moeten kunnen oplossen”. Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik mij goed kan voorstellen dat het je bezig houdt en nog geen kinderen wil, ondanks dat ik wel graag kinderen wil. Ook dan kan het nog beangstigend zijn =)

[Beantwoorden]


Door Ness op 19 juni 2016 22:27

Ik wist al heel vroeg dat ik ooit 2 kinderen wou. Nu ben ik 35 en ik twijfel de laatste jaren of ik een een kind wil.Ik heb niet veel tijd meer … Ik heb vorig jaar samen met m’n vriend een huis gekocht en toen kregen we heel veel de vraag wanneer er een kindje kwam. Mensen veronderstellen dit … omdat dit bij het huisje tuintje plaatje past. Het is iets waar ik bijna dagelijks mee bezig ben, en ik neig meer naar ‘neen’, er komt waarschijnlijk geen baby. We zijn dit leven gewend en je krijgt van een kind veel in de plaats, maar wil ik het leven dat we gewoon zijn opgeven hiervoor? En wat er tegenwoordig allemaal speelt in de wereld … dat speelt ook mee.

[Beantwoorden]

Mewi antwoordt op 20 juni 2016 om 13:40:

Hier kan ik inderdaad over meepraten… Zelf ben ik gisteren net 32 jaar geworden en ManLief is in April 35 jaar geworden… Wij zijn al bijna 14 jaar samen waarvan 4 jaar getrouwd… Vroeger was ik altijd “de oppas” in de straat… Ik ben helemaal weg van kinderen… Maar dat “moedergevoel”… Die knop is nog niet helemaal 100% omgezet… Hoe komt dat nou toch… Dat vraag ik mij de laatste tijd wel veel af… Want ja de “biologische klok” draait ook verder… Bang inderdaad voor wat je moet opgeven… Terwijl iedereen om je heen zegt… Kinderen krijgen is het mooiste wat er is… En dan zie ik weer allemaal eurotekens voorbij komen… En dan inderdaad wat je zegt: Wat er tegenwoordig allemaal speelt in de wereld!!!

[Beantwoorden]


Door Danique op 19 juni 2016 23:26

Bijzonder hè dat het vroeger zo vanzelfsprekend was dat er kinderen zouden komen. Vroeger wilde ik ook zo graag kinderen, nu twijfel ik met de dag. Ik ben bijna 25, heb een hele leuke vriend maar op dit moment ben ik absoluut niet toe aan kinderen. Als ik dan zeg dat ik over 5 jaar mezelf nog niet met een kind zie, zijn mensen al snel verbaasd. Voor mij is de toekomst wat kinderen betreft ook onzeker. Ik heb wel in mijn omgeving meegemaakt dat mensen die geen kinderen wilden, uiteindelijk toch de drang kregen. Ik weet dat het goed komt, wat er ook gebeurt. Vorig jaar kwamen mijn vriend en ik een stel tegen van in de 60 die bewust hadden gekozen voor geen kinderen. Ze hebben al die jaren kunnen doen wat ze wilden, werkten hard voor hun vakanties en hebben ontzettend veel mooie dingen en reizen beleefd. Van allebei is wel wat te zeggen ;-)

[Beantwoorden]


Door Ellen op 20 juni 2016 01:16

Ik vind kinderen erg leuk, werk zelfs in het basisonderwijs. Maar een kind weer bij zijn ouders af kunnen leveren vind ik ook erg fijn. Thuis komen in een rustig huis zonder kinderen ook… Ik ga volgende maand trouwen (ben net 25) en hoor al vaak de opmerking voorbij komen, nou volgend jaar is het bij jou ook vast raak he blabla. Mijn moeder wil ook niet de babyspullen van vroeger wegdoen omdat ze verwacht wel binnen een jaar of wat een kleinkind te krijgen, en op de een of andere manier vind ik dat ongelooflijk irritant. Het wordt maar van je verwacht ofzo. Ik heb altijd wel graag kinderen gewild, maar het laatste jaar ben ik daarin verandert. Het hoeft van mij (nog) niet zo. Kijk er naar uit om nog reizen te gaan maken met mijn vriend. En vind het leven zonder kinderen prima zo. Als ik bij anderen zie hoeveel tijd erin gaat zitten… Dat wil ik nu gewoon nog niet. En begin er steeds meer aan te denken dat een leven zonder kinderen ook wel prima is? Het wordt ook maar verwacht dat je kinderen kunt krijgen (medisch gezien) terwijl het ook een voorrecht is als je zwanger mag worden en een gezond kind op de wereld mag zetten. Alles wordt als zo vanzelfsprekend beschouwd soms… Goed onderwerp dit, ben blij dat er nog meer mensen zo over denken. Het wordt je soms zo door de strot geduwd dat je maar kinderen wilt en moet ‘nemen’.

[Beantwoorden]


Door A op 20 juni 2016 07:21

Hoi Vera, goeie video.
Ik vraag me af wanneer een mening opbouwend is en wanneer het ‘maar’ een mening is waarin iedereen verschilt zegmaar. Want ik vind het best jammer als iemand de neus zo contourt dat het juist zo zichtbaar is, dat de neus juist gaat opvallen, terwijl met contouren de bedoeling is de neus juist smaller te laten lijken. Ik vind je neus juist meer opvallen. Maar tegelijkertijd, vind ik t zwaar stom dat ik dit zeg want t klinkt als een vervelende opmerking terwijl er ergere dingen op de wereld zijn :D Want ik bedoel dit opbouwend. Maar weer aan de andere kant denk ik, als jij dat zo wil en het mooi vindt, is dat aan jou. Vandaar dat ik in het begin zei dat ik het lastig vindt iets opbouwend te noemen of ‘maar’ een mening waarin iedereen gewoon verschilt.

De lange comment is gewoon om te onderbouwen, je niet te kwetsen/beledigen :)
Anders komt t zo bot over terwijl ik juist aan t zoeken ben of t een tip is of iets wat me niet aangaat :p

[Beantwoorden]


Door dees op 20 juni 2016 12:33

toevalling laatst ook met dit onderwerp bezig geweest, heel veel mensen om mij heen hebben of krijgen kinderen en ik ben daar totaal niet mee bezig, ik weet ook niet of ik kinderen wil, zou heb prima vinden als het nooit gaat gebeuren.

moet ook lekker iedereen zelf weten, ik ben nu 27 en vind het heerlijk dat ik geen verplichtingen heb, kan doen wat ik wil, op vakantie kan gaan wanneer ik het wil.
als je het gevoel nooit hebt is het toch prima, iedereen is anders en als jij je er lekker bij voelt om nooit kinderen te krijgen moet je dat ook vooral doen.

[Beantwoorden]


Door Taat op 20 juni 2016 12:35

Oah ja, herkenbaar. Ik ben 23 en veel vriendinnen zijn zwanger of hebben al kinderen. Ik moet zeggen dat het dan af en toe wel begint te kriebelen hoor ;)

[Beantwoorden]


Door juliette op 20 juni 2016 13:48

Mooie eerlijk video! Het is ook een onderwerp hier bij ons, bij mij is het wel net anders. Ik wilde ze niet, nooit, tot het ineens begon te rammelen.. Zoiets raars, als ik er over nadenk, kan ik rationeel nee zeggen, om veel redenen.. En toch blijft het gevoel zo knagen.. Als ik ze zie, hoor of al is het een gesprek erover, dan komt er van alles omhoog.. Het zal iets hormonaals zijn denk ik, ik ben nu 27 en heb er nu zo’n 2 jaar ‘last’ van.. Wie weet hoe het loopt Vera.. Uiteindelijk komt alles op zn pootjes…? Gewoon je eigen pad volgen en je niet laten leiden door andere :)

[Beantwoorden]


Door Selien op 20 juni 2016 13:55

Ik snap je heel goed.
Zelf ben ik ook 24 jaar en wil ook nog geen kinderen.
Ik wil nog zoveel doen en eerst een fijne baan hebben etc.
Niet iedereen is eraan toe om op je 24ste kinderen te krijgen of kan een huis kopen.
Het is natuurlijk je eigen keus of je wel of geen kinderen wilt en wanneer.
Als je nu een fijn leven hebt en nog geen kinderen wilt is dat toch prima?
Volg je eigen hart en neem geen kinderen omdat je vrienden momenteel kinderen krijgen.

Liefs

[Beantwoorden]


Door Ester op 20 juni 2016 14:51

Leuke video! Zelf ben ik nogal ‘anders’ als het om kinderen gaat. Ik herken het gevoel dat de mensen om je heen kinderen krijgen en een ‘huisje boompje beestje’ leven beginnen en je zelf nogaltijd zoiets hebt van, wat gebeurt hier, is dit mijn wereld? Dat heb ik zelfs nog, nu ik al 41 ben en dus al lang en breed een gezin en kinderen had moeten hebben.

Ik pas gewoon zelf niet bij het leven zoals veel mensen dat hebben. Ik ben begin 20 het dichtst bij een huisje boompje beestje leven geweest toen ik 6 jaar samenwoonde met mijn eerste vriend maar ik werd daar erg ongelukkig van. Vervolgens werd ik rond mijn dertigste serieus bang voor de, volgens velen onvermijdelijke, tikkende biologische klok. Ik hou namelijk niet van kinderen en ik zou ze zelf ook nooit willen.

Toen ik zelf nog kind was, vond ik andere kinderen al niet leuk, dat is nooit meer veranderd, een enkele uitzondering daar gelaten. Ik ben inmiddels 12 jaar single dus van een gezinnetje stichten is dan sowieso geen sprake, maar kinderen krijgen is en blijft voor mij echt de ver van mijn bed show. :)

[Beantwoorden]


Door Priscilla op 20 juni 2016 22:04

Hier een mama van 25.
Ik heb 2 prachtige kindjes, maar ik kan me heel goed in jou gedachte plaatsen. Kindjes zijn leuk, super bijzonder..maar ook zwaar. Het veranderd je leven compleet. Het is absoluut niet gek dat je daar nog niet klaar voor bent, het laat juist zien dat je goed over deze belangrijke stap in je leven na denkt. Bij sommige mensen in mijn omgeving denk ik soms dat het niet iets uit liefde is maar uit ” erbij willen horen”. Ik vind dus ook dat je dus niet naar je omgeving moet kijken maar naar jou gevoel. Accepteer deze en praat met Jeffrey als je dat prettig vind, het is tenslotte iets voor jullie toekomst. Ik weet zeker dat je er een weg in vind. Maak je niet druk, geniet!

[Beantwoorden]


Door Severine op 21 juni 2016 01:56

Ik ben 24. Ik moet wel toegeven dat ik al altijd heb gezegd dat ik kinderen wil. Ik studeer wel nog. Ik studeer voor kinderverzorgster. Mocht het helemaal aan mij alleen liggen had ik al eentje rondlopen van 2 of 3 jaar. Helaas denkt de natuur en m’n vriend er anders over. Mijn vriend is 28 en mocht het aan hem liggen zou hij nooit kinderen willen. Ook omdat hij niet met kindjes om kan. Zelfs niet met z’n eigen nichtje. Dat vind ik wel erg jammer. Ik weet wel qua financieel vlak dat het voor mij niet mogelijk is om een kind te hebben. Ook met dat ik nog studeer. Ik heb altijd gezegd en stiekem gewenst om voor m’n 25e zwanger te zijn. Helaas, de natuur heeft andere plannen. Nu hoop ik natuurlijk voor mijn 30e. Ik weet echt wel dat er op zwanger zijn of een kind krijgen geen leeftijd staat absoluut niet. Maar voor mij persoonlijk is een kindje krijgen een droom. En ik voel me er ook klaar voor. Maar iedereen is anders natuurlijk!

[Beantwoorden]


Door Veronique op 21 juni 2016 14:43

Wanneer je er wel of niet klaar voor bent is gewoon heel persoonlijk. Ik heb zelf tot mijn 25ste geroepen nooit kinderen te willen, maar ik kreeg een nichtje die ik van heel dichtbij heb zien opgroeien en ik merkte dat mijn gevoel langzaam aan het veranderen was. En ook ik had eerst nog wat andere to-do’s en wensen om te vervullen voordat ik zo’n stap zou zetten en dat heb ik ook gedaan. Ik ben nu 31, ga in september trouwen en daarna willen we toch wel graag kijken of het ons gegunt is om een kindje te krijgen. Daarentegen heb ik een beste vriendin die even oud is maar het pas over een paar jaar wil, zij heeft ook nog wat andere wensen om eerst te vervullen. En tot slot een collega’tje die 35 is, tot vorig jaar riep een hekel te hebben aan kinderen en er nooit aan te beginnen, die nu in verwachting is.

Voel je niet opgejaagd door je omgeving (ik herken dat wel, ben de jongste en daarmee laatste die nog moet beginnen terwijl de rest al klaar is) en leef je leven zoals het jou gelukkig maakt!

[Beantwoorden]


Door Marloes op 21 juni 2016 15:23

Ik vind 24 in deze tijd behoorlijk jong om kinderen te krijgen. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken. Mijn moeder was zelfs al 42 toen ze mij kreeg.

[Beantwoorden]


Door Mariska op 21 juni 2016 21:21

Wat een leuke video en origineel onderwerp! Zelf heb ik altijd gezegd dat ik geen kinderen wil, ik heb gewoon niets met kinderen. Nu ben ik 30 en ben vrijgezel (oké al een half jaar wel iemand in mijn leven ;) ), maar ik heb die wens niet. Veel mensen om mij heen inderdaad ‘wacht maar tot je ouder bent’, maar nee, het veranderd niet. Wat ik ook altijd heb gezegd en wat niet iedereen begrijpt is dat als ik per ongeluk zwanger zou raken, ik het nooit weg zou laten halen. Nooit.

[Beantwoorden]


Door Anna op 22 juni 2016 00:57

Ik ben zelf 27 en heb nooit een kinderwens gehad, nu nog steeds niet. Zelf heb ik gewoon helemaal niks met kinderen en zou er niet aan denken moeten om een kind op te voeden. Zelf heb ik soms een idee dat vrouwen een kind willen om mee te kunnen praten met hun vriendinnen/collega’s maar achteraf ze het toch zwaarder vonden dan ze dachten ( meedere keren al gelezen) Bij andere mensen vind ik het leuk om te zien, maar zelf zou ik er nooit aan moeten denken… die gebroken nachten alleen al haha.

[Beantwoorden]


Door Rosa op 22 juni 2016 11:05

Toen ik 5 maanden met mijn vriend was bleek ik al zwanger, we hadden het er wel al over gehad maar omdat mij was verteld dat ik niet natuurlijk kinderen kon krijgen hadden we gedacht dat we het ziekenhuis etc in zouden moeten en het dus nog 2 jaar zou duren. Ik ben nu 22 en mijn dochter is 7 maanden, vond het echt mega zwaar de eerste maanden en dacht ik ook echt; had ik nog maar even gewacht. Maar ik zou echt niets liever willen, ben ontzettend gelukkig met mijn dochter en vriend! Maar mijn zus is ook moeilijk vruchtbaar en die heeft besloten geen kinderen te ‘krijgen’, wat ik ook ontzettend snap. Mensen die zeggen dat dat gevoel nog wel komt, dat weet je helemaal niet. En al beslis je het over 10 jaar nog, het is echt niet zomaar te laat. Lekker genieten, wat en wanneer dan ook.

[Beantwoorden]


Door Erika op 23 juni 2016 09:23

Heel herkenbaar! Ik ben ook 24 (bijna 25) en heb de ene keer wel het idee dat ik graag een kind wil en soms benauwd het me wel heel erg. Het lastige is dat mijn man heel graag kinderen wil dus hij moet maar even wachten op mij. Ik denk dat ik over een jaar wel zwanger probeer te worden en als het eenmaal zover is, ik wel heel blij ben. Je bent dus helemaal niet raar Vera!

[Beantwoorden]


Door Vanessa op 23 juni 2016 23:00

Ik vind dit soort klets- en make-up video’s echt superleuk! Het is heel begrijpelijk dat je nadenkt over zwanger worden en kinderen krijgen als de vrouwen in je omgeving ermee bezig zijn. Ik ben inmiddels 26 jaar, ik heb een kinderwens, maar ik twijfel heel erg over het “juiste” moment. Je bent dus helemaal niet raar Vera. Ik denk dat je zelf wel zal aanvoelen of je kinderen wil of niet, dat is jouw persoonlijke keuze en daar is niets verkeerd mee. Liefs!

[Beantwoorden]


Door veracamilla.nl | Remington Ci95 Pearl Wand op 24 juni 2016 06:00

[…] de make-update van zondag zag je mijn haar al gekruld met de Remington Pearl […]


Door kim op 24 juni 2016 18:13

Grappig, ik heb het juist andersom! Ik wou zo vroeg mogelijk moeder worden en er zoveel kinderen als mijn kleine lichaam maar aankon krijgen. Maar naarmate ik ouder werd, ben nu bijna 26, en IEDEREEN om mij heen kinderen krijgt en ging trouwen, hoe meer ik ging twijfelen. En nu denk ik nee, ik wil het nu niet, ik wil het wel, maar ik weet het niet! Ik hou van kinderen maar als ik zie hoeveel je op moet geven (ik weet het je krijgt er veel voor terug) dan ga ik zo twijfelen! Het is zo permanent ofzo. Hoe moet je het uitleggen.. Hebben meer mensen dit meegemaakt?

[Beantwoorden]


Door Marlies op 26 juni 2016 23:22

Grappig dat het zo verschillend kan zijn. Ik ben 26 & moeder
van 2 kindjes, de ene is bijna 2 en de jongste 5 weken. Ik was 23
toen ik (gepland!) Zwanger was en net 24 toen ik moest bevallen.
Alhoewel ik ze voor niets of niemand zou willen missen is het soms
zwaar. Manlief is veel van huis en een peuter is niet altijd even gemakkelijk.
Moet ook zeggen dat ik vroeger niks van kinderen & met name baby’s
Moest hebben hoor, dat is pas nog gaan groeien toen ik een relatie
met mijn huidige man kreeg. Komt vanzelf en zo niet, dan niet!
Alsof het een belachelijk iets is wanneer je geen kinderen zou willen, please.

[Beantwoorden]


Door Puck op 2 juli 2016 12:54

Jeetje, je bent nog hartstikke jong. Geniet lekker van je vrijheid. En je merkt het echt wel als je ze wilt. Dan krijg je zo’n gevoel en merk je dat je er echt aan toe bent. En zo niet, ook niet erg toch? Volgens mij heb je een leuk leven. Met kinderen erbij is het heelllll anders, maar hoeft niet perse leuker te zijn natuurlijk.
Ik ken overigens niemand die rond jouw leeftijd aan kinderen begonnen is. In mijn vriendenkring was iedereen (dik) boven de 30.

[Beantwoorden]


Door Djodie op 5 juli 2016 19:57

Late reactie, maar ik ben net terug van vakantie.. ;-)
Wat knap dat je hier zo eerlijk over durft uit te sprekem! Zeker een lastig onderwerp, maar iedereen moet dit voor zichzelf beslissen.. sommige hebben die moedergevoelens al heel vroeg, sommige krijgen ze pas later en andere helemaal niet.

Toen ik 24 was vond ik kinderen maar niks, kwijl, snot, poep, herrie.. nee dank je..
4 jaar later was ik zwanger van mijn zoontje, en de volgende komt in januari.. het kan dus gewoon nog veranderen! Of niet.. ook goed.. :-D

[Beantwoorden]


Door Lindsay op 7 juli 2016 21:09

Dit vind ik zo herkenbaar! Ik wist ook altijd dat ik ‘later’ kinderen zou willen, maar plots was ik 27 en had ik nog steeds geen kinderwens. Ik voelde mij zo onzeker en zag iedereen in mijn buurt kinderen krijgen. Ik heb toen (eerder rationeel) samen met mijn vriend de beslissing gemaakt om er toch voor te gaan (vooral omdat hij heel graag aan kinderen wilde beginnen). Net zoals in jouw droom was ik meteen zwanger. Ik was toen werkelijk in paniek en in twijfel of ik het echt wel wilde. Ondertussen is mijn dochtertje 8 maanden oud en mijn mening is 180° graden gedraaid. Ze is het beste wat me ooit is overkomen, mama zijn is fan-tas-tisch en ik voel me nog steeds hetzelfde meisje als voorheen. Alles is zoveel mooier dan ik me had kunnen inbeelden (misschien omdat ik mij niet verwacht had aan rozengeur en maneschijn?)

Achteraf gezien denk ik dat ik nog eeuwig had kunnen wachten op die kinderwens… Ik ben blij om te horen dat ik niet de enige was met die struggle… ik voelde mij daar echt heel onzeker over. Als ik anderen nu vertel hoe ik mij voelde vóór de geboorte van mijn dochtertje kijken ze nog altijd vreemd op, alsof ze het niet kunnen begrijpen. Toch vind ik het belangrijk om dit te delen, om aan te tonen dat niet iedereen die kinderwens heeft.

[Beantwoorden]