Toen ik me meer op make-up ging richten en mijn eerste Coastal Scents kwasten en 88 oogschaduwpalette kocht, dachten mijn ouders nog dat het een fase was. Ook de eerste jaren van mijn blog, toen mijn vader nog wel eens na het kopen van nóg een oogschaduwpalette ‘maar die heb je toch al?’ aan me vroeg. En ikzelf wist ook niet of deze nieuwe interesse weer over zou gaan, of juist nog verder zou groeien.
Ik ben al bijna zeven jaar aan het beautybloggen. Wow, lang! Maar het voelt helemaal niet zo lang, de tijd is voorbij gevlogen terwijl ik lipstick aan het swatchen en de likes/dislikes aan het filmen was. Dat voelde eigenlijk altijd heel gewoon. Over make-up schrijven en praten is leuk, dat doe ik elke dag. Het hoort in mijn dagelijkse routine, ik kan me bijna niet voorstellen dat het ooit anders geweest is.
In die zeven jaar heb ik best wat gedaan en gezien en soms ook andere beautybloggers zien komen en gaan. Zo ook mijn vriendin Teske, die nu alleen nog over lifestyle schrijft. Ik snapte dat eerst niet zo goed, hoe kon ze nou opeens nièt meer over make-up gaan schrijven? Totdat ze me vertelde dat ze het niet meer zo leuk vond en dat ze het zo bijzonder vond hoe ik nog van elke nieuwe lipstick blij werd. En dat vind ik knap en mooi, dat ze ervoor gekozen heeft na zoveel jaar een ander pad in te slaan. Maar misschien is mijn liefde voor make-up dan toch niet zo vanzelfsprekend.
Al sinds ik klein ben vind ik het interessant. Al die kleuren, mooie doosjes, geuren en texturen. Maar mocht het toch ooit over gaan, over 5, 10, 20 of 50 jaar, dan is dat ook niet erg en is het tijd voor iets nieuws. Dan is het ook niet fijn er maar krampachtig mee door te gaan, terwijl mijn hart er niet meer ligt.
Ik sta nog elke keer te kijken van wat de merken elke keer verzinnen. En ook al krijg ik super veel opgestuurd, kan ik het niet helpen zelf ook nog genoeg te kopen. Om te reviewen voor mijn blog en om daarna mooi neer te leggen in de daarvoor bestemde la. En elk pakketje wat ik krijg is een kadootje en elke foto die ik maak, moet goed lukken.
Ik zoek de juiste woorden om elk product te omschrijven en als ik iets echt heel moois en bijzonders klaar heb liggen, dan kan ik gewoon niet wachten. Ik blijf oefenen, elke dag. Tegenwoordig richt ik me wat meer op de perfecte wenkbrauwen en contour, en wat minder op regenboogkleuren oogschaduw, maar ophouden met leren zal ik nooit. Ik heb nog veel te leren, het is nog lang niet perfect. Dat vind ik leuk, want zo blijf ik me ontwikkelen.
Enkel wat mascara draag ik niet. Ik ga gerust de deur uit zonder make-up, dat vind ik geen probleem. Dan maak ik me wat later op, of gewoon eens een dag niet. Maar als ik me opmaak, dan ga ik er helemaal voor. Soms denk ik nog ‘vandaag ff snel, niet teveel’. Maar als ik eenmaal bezig ben, dan ben ik toch al bezig en kan die oogschaduw, blush, highlighter en lipkleur er ook nog wel bij.
Achter de meeste producten die ik heb, zit een verhaal. Ik weet nog hoe ik eraan ben gekomen, waarom ik het kocht of kreeg, en op wat voor moment in mijn leven dat was. Ik heb ook een aantal producten die ik niet gebruik, die ik bewaar. Een soort van collector’s items. Om naar te kijken.
Misschien klinkt het voor een ander overdreven, maar mij maakt het blij. Het is mijn grootste hobby en het maakt me heel gelukkig dat ik er elke dag mee bezig kan zijn. En eigenlijk vond ik het een beetje gek dat ik ondanks dat, nog nooit mijn liefde naar de make-up heb geuit. Daarom bij deze <3
Ik ook hoor, vind juist die mix van low-budget en high end fijn ^^) Van alles een beetje!
[Beantwoorden]