Running Wild

Ik ben best wel manisch depressief aangelegd. Het ene moment voel ik me on top of the world en het andere moment voel ik me ellendig en kruip ik diep weg onder de lakens. Dan wil ik niets liever dan onzichtbaar zijn. Zelfmedelijden heb ik niet, maar ik voel me dan gewoon echt even rot. Meestal niet zonder reden, vaak komt het door de wortel van al het kwaad: mannen.