Ingelise vroeg mij of ze een artikel mocht schrijven over The Size Issue, na aanleiding van míjn artikel over The Size Issue, en de best wel heftige discussie die er onder woedde.

Vanaf 14 januari ligt er een speciale editie van V-Magazine in de schappen. De ‘Size-Issue’ laat modellen van ‘size-zero’ tot ‘plus-size’ modellen zien. Vooral modellen met een maatje meer zullen poseren. Foto’s zijn gemaakt door Terry Richardson, Sølve Sundsbøde en de vetfobische Karl Lagerfeld.

Het tijdschrift kwam naar eigen zeggen met dit idee omdat “het vrouwelijk lichaam moeten omhelzen”. Het feit dat de man die ooit zei dat “niemand vrouwen met rondingen wil zien, alleen moeders die op de bank chips eten en zeggen dat dunne modellen lelijk zijn” de voluptueuze Miss Dirty Martini fotografeert, zegt al genoeg. Lagerfeld maakte onder andere naar Gossip-zangeres Beth Ditto, na haar optreden op zíjn feest, nog een aantal opmerkingen die Ditto duidelijk maakten dat de man ietwat bang lijkt voor vet. Maar, Beth Ditto is een trend, dus dat is voor Lagerfeld genoeg. Net als dit nummer van V-Magazine. Blijkbaar vond Lagerfeld dit een mooie gelegenheid om zichzelf weer eens in de spotlights te zetten. V-Magazine had Lagerfeld in twijfel moeten trekken. Maar V-Magazine is een tijdschrift over ‘Mode met een hoofdletter’. Lagerfeld is Mode.

Schaamteloze zelfpromotie
Voor V-Magazine is dit een mooie manier om lekker te provoceren en schaamteloze zelfpromotie te voeren. Er is immers al jaren een hevige discussie over de vele eetproblemen die de media zou opleveren. Meisjes zouden een voorbeeld nemen aan de vrouwen in tijdschriften en op de catwalks. ‘High Fashion’ is volgens de grote modemerken dan ook alleen voor dunne mensen bedoeld. Meisjes nemen het zichzelf schijnbaar kwalijk dat ze niet in deze kleding passen. Of dat ook daadwerkelijk zo is, is niet aanwijsbaar. Er zijn meerdere factoren die eetstoornissen bij vrouwen en meisjes teweeg brengen. Zo zijn cultuur-maatschappelijke, sociale en psychische factoren ook een grote oorzaak. Een grote sociale factor is inderdaad het slankheidideaal. Maar dit ideaal dringt niet alleen door via de media. Vaak zijn er mensen in de naaste omgeving, bijvoorbeeld een ouder, van wie jonge meiden het ongezonde lijngedrag overnemen. Daarnaast zijn mensen met een eetstoornis, niet alleen meisjes maar ook jongens vaak zeer kwetsbaar, al voor de eetstoornis. Ze trekken zich veel aan van hun omgeving, en vooral van wat anderen zeggen. En reken er maar op dat V-Magazine zich hier heel goed bewust van is.

Wat V-Magazine op dit moment doet, is net zoiets als toen Patricia Paay (60) zich in december blootgaf voor de Playboy. Provoceren. Reclame maken voor zichzelf. Iedereen had het over het feit dat Paay op deze leeftijd nog naakt verscheen in de media. Paay vond het heerlijk, iedereen had het over haar. Ze had niet alleen haar geld, maar ook haar publiciteit. Iedereen wist weer waar de vrouw voor stond. V-Magazine probeert met deze speciale editie hetzelfde te doen. De makers, inclusief Lagerfeld laten zien dat het een heel goede daad is dat ze mensen laten zien dat voluptueus ook best mooi kan zijn. Iedereen praat over deze goede daad van de makers. En V-Magazine? De oplage zal hoog zijn dankzij alle publiciteit er omheen. De enige reden dat de Playboy met Paay zo goed verkocht was het feit dat iedereen erover praatte.

Zoek de verschillen
De fotoshoots in V-Magazine, al een tijdje op het internet zichtbaar, zijn kwalitatieve foto’s. Maar ook de foto’s getuigen van het feit dat V-Magazine blijkbaar meer wil verkopen. Zo heet de eerste fotoshoot ‘One Size Fits All’. Terry Richardson fotografeert twee verschillende modellen in enigszins dezelfde positie met dezelfde kleding aan. Het eerste model heeft ‘size-zero’. Het tweede model is, volgens Richardson althans, een ‘plus-size’ model. Op de foto’s is weinig verschil te zien tussen de twee meisjes. Het tweede meisje is het meisje dat een normaal mens net zo goed aangesproken kon hebben met de vraag: “Hee, doe jij modellenwerk?”. Een typisch geval van het spelletje zoek de verschillen.

De tweede shoot van Sølve Sundsbø, ‘Curves Ahead’, liet een aantal echte plus-size modellen zien. De modellen zijn in weinig kleding, een jeans en een BH, of zelfs niets te zien. Daar schrok men nogal van. Vooral van de foto waarin één van de plus-size modellen helemaal naakt te zien is. Buiten dat zijn deze foto’s duidelijk het werk van een professionele fotograaf. Mooie modellen, mooie pose’s en mooie composities.

De derde shoot is van de man die zijn angst voor vette mensen niet onder stoelen of banken schuift: Karl Lagerfeld. Lagerfeld fotografeert Miss Dirty Martini op een humoristische, haast spottende manier. Het model is te zien in de stijl van Chanel, en staat op de eerste foto ook naast een vrouw die verdacht veel op Coco Chanel lijkt. Op de rest van de foto’s is Miss Dirty Martini te zien als burleske danseres. Dirty Martini mag dan wel een burleske danseres zijn, dat geeft nog steeds niemand, en zeker Lagerfeld niet het recht om een spottende fotoreportage te maken. Lagerfeld lijkt met deze shoot de totale intentie te zijn vergeten van het hele tijdschrift. Het vrouwelijk lichaam omarmen, niet bespotten.

Tijd voor Ruben
Het vrouwelijk lichaam omarmen is iets wat we al jaren roepen. Al een tijdje gonst het in de wandelgangen van de modewereld dat het Rubens-figuur weer terugkomt. Natuurlijk moet er een balans gevonden worden tussen gezonde, vrouwelijke vormen, ‘te dik’ en ‘te dun’. Uiteindelijk gaat het niet om de ronde vormen, maar om de gezondheid. Dat zal niet gebeuren zolang mensen als Lagerfeld de modewereld domineren. Het schoonheidsideaal verandert al jaren. Al sinds de mode enigszins invloed heeft in de wereld, heeft het ook invloed op het schoonheidsideaal. Het is nog even wachten tot er een invloedrijke modeontwerper opstaat die het niet eens is met Lagerfeld.

Bronnen:
http://veracamilla.nl/2010/01/v-magazine-the-size-issue/#comments
http://www.styletoday.nl/2010/01/08/karl-lagerfeld-fotografeert-plus-size-model/
http://www.sabn.nl/informatie_eetstoornissen/oorzaken_en_factoren.php
http://models.com/v-magazine/v-size-2.html
http://models.com/v-magazine/v-size-1.html
http://models.com/v-magazine/v-size-4.html

Dit artikel werd geschreven door Ingelise de Vries.

V Magazine komt half januari met een ‘Size Issue’ waarin veel modellen, een groot deel plus-size, in high fashion zullen verschijnen. In dit nummer vind je vooral modellen met een maatje meer, die poseren in in high fashion. V Magazine wilt laten zien dat elke maat mooi kan zijn en doet dat door middel van mode shoots, geschoten door onder andere Terry Richardson, Sølve Sundsbø and no other than Karl Lagerfeld. Een van de modellen in dit nummer gaat zelfs gedeeltelijk naakt, en je raad het al, dan zullen er heel wat curves te zien zijn. Stephen Gan, redacteur van V Magazine, vertelde eerder: “Groot, klein, pint-size, plus-size, iedereen is mooi. Deze editie zal dat bewijzen.” Kijk mee naar een preview van de verschillende shoots uit ‘The Size Issue’ van V Magazine!

Terry Richardson maakte de eerste foto’s. Hij fotografeerde 2 meisjes die allebei even lang waren, maar verschilden in maat. Model Jacquelyn Jablonski poseerde naast plus-size model Chrystal Renn, in dezelfde kleding, en in ongeveer in dezelfde houding, om aan te tonen dat high-fashion iedereen staat.
Hij noemde zijn serie foto’s, heel toepasselijk ‘One Size Fits All’. Persoonlijk vind ik het plus-size model niet zo heel erg plus-size. Ik vind het erg meevallen, en eerlijk gezegd vind ik de benen van het plus-size model mooier als de benen van het gewone model…

Klik hier om alle foto’s van One Size Fits All te zien.

Sølve Sundsbø maakte de tweede set foto’s, en noemde zijn shoot ‘Curves Ahead’. Hij shockeerde het meest door een van de plus size modellen naakt te fotograferen. Ook poseerde de andere modellen soms gedeeltelijk naakt en vrij intiem.

Klik hier voor een filmpje, en klik hier voor meer foto’s van Curves Ahead.

Karl Lagerfeld, die in oktober nog zei dat mensen liever dunne modellen zagen, en dat mode alleen maar om dromen en illusies gingen, werkt ook mee aan dit nummer. Hij lijkt zijn uitspraak totaal vergeten, en fotografeert nu humorvol een plus-size model in lingerie naast een dametje die wel erg veel op Coco Chanel lijkt. De Shoot heet heel toepasselijk COCO a GO-GO.

Hier vind je de rest van Lagerfelds shoot.

Ik vind alle drie de shoots erg tof. Ze zijn allemaal anders, maar ik vind ze allemaal erg mooi. Met deze foto’s wordt plus-size in een klap sexy, en dat vind ik alleen maar erg gaaf om te zien. Maar een groot nadeel, waar ik erg mee zit is het feit dat er op alle foto’s overduidelijk gebruik is gemaakt van Photoshop. We zien mooie, gladde en glimmende huidjes. Alle rolletjes, rondingen en curves die de dames hebben, ogen haast zacht en knuffelig. And that just ain’t right. Ik zou graag willen dat het waar was, maar helaas horen in wat rondere vormen ook putjes en striae. Het is misschien niet mooi, het is misschien niet wat we willen zien. Maar het is de waarheid. Deze modellen zijn overduidelijk gephotoshopt, en dat zit me gewoon niet lekker. V Magazine wilde duidelijk shockeren met The Size Issue, maar ik vraag me af, welk tijdschrift durft ons echt te shockeren met plus-size modellen die niet gephotoshopt zijn?

Wat vind jij? Ik wil jouw mening horen. Wat vind je van de foto’s, de modellen? En wat denk jij, is er (teveel) gebruik gemaakt van photoshop?