Toen ik deze Twitter Question stelde, realiseerde ik me even niet zo goed wat ik nou vroeg. Ik vroeg namelijk best iets gevoeligs. Ik stelde een vraag waarbij ik me kan voorstellen dat je denkt, ‘dat gaat jou niets aan’. Groot gelijk. Toch vraag ik het, want je loopt helaas niet altijd als een zelfverzekerd topmodel over straat alsof het een catwalk is. Wat maakt jou onzeker?
Dit schrijven maakt me best een beetje onzeker. Ik ben zo iemand die bang is dat anderen vinden dat ik me aanstel. Wanneer iemand dat zegt, maar dat me onzeker. Eh… Volg je het nog? Op de middelbare school kreeg ik last van erge faalangst. Tijdens toetsen kreeg ik bijna altijd een black-out, en onder elke presentatie probeerde ik uit te komen. Ik was er heel erg onzeker over, dacht dat ik alles fout deed. Tegenwoordig heb ik daar gelukkig een stuk minder last van. Ik heb zelfs mijn telefoonangst overwonnen, waar ik ontzettend lang last van heb gehad. Het heeft bijna 10 jaar geduurd, maar het was een angst waarvan ik dacht dat ik er nooit vanaf zou komen.
Praten maakt mij nog steeds wel onzeker, hoe gek dat misschien ook klinkt. Ik ben bang om de verkeerde dingen te zeggen, mijn uitspraak klopt vaak niet, ik leg de klemtoon verkeerd, slis, floep er dingen uit en zeg soms stomme dingen die ik helemaal niet wil zeggen. In mijn filmpjes zie je dat ook wel. En juist daarom verbetert het ook niet, omdat ik er onzeker over blijf.
Ik denk dat we bij veel van de dingen die ons onzeker maken, we op een gegeven moment wel op een punt zullen aankomen waarin we het kunnen omdraaien. Dat we denken: wat maakt het ook uit dat ik geen 65 kilo weeg?, slis, of geen VWO kan. Maar onzekerheden horen (helaas) er ook een beetje bij.
Wat maakt jou onzeker?
Ik dus ook!
[Beantwoorden]