Een paar weken geleden las ik erover in de krant, Sanoma heeft voor €3.95 een eenmalig magazine op de markt gebracht over echte schoonheid. Mijn eerste gedachte: eindelijk! Een magazine vol met weetjes over photoshop, modellen in maatje xxs tot xxl en uiteraard hadden er ook wat BN’ers meegewerkt. Het tijdschrift dat de naam MissREAL draagt, is grotendeels door de 21-jarige Kim Out bedacht en in elkaar gezet. De glossy bevat 124 pagina’s waarin de aandacht wordt geschonken aan psyche, mode, kunst en maatschappelijke thema’s.

Ik vind dit een goed initiatief, MissREAL voelt en leest als een normaal tijdschrift en ziet er qua vormgeving professioneel en mooi uit. Anders als de andere Glossy’s, persoonlijk vind ik het mooier; minder schreeuwerig. Het enige wat ik onwijs jammer vind zijn de slechte foto’s op sommige pagina’s. Ik wil geen pixels kunnnen tellen… MissREAL doet niet dramatisch, of schreeuwt niet: ‘KIJK MIJ EENS’. Er zijn wel andere tijdschriften die aandacht aan het onderwerp ‘echte schoonheid’ hebben geschonken, maar dat is vrijwel altijd eenmalig en gelijk réuze speciaal geweest.

Het tijdschrift zit bomvol interessante artikelen, mooie geschreven stukjes en heftige foto’s. Maar er waren een paar artikelen die me het meest aanspraken en die ik hieronder met jullie doorneem.

Aangezien ik gezegend ben met een flinke bil, vond ik het artikel van Robert Vuijsje over zijn liefde voor dikke billen erg leuk. Beetje jammmer alleen dat hij in de tekst ook noemt dat hij toch de billen van een Afrikaanse vrouw prefereert. Hm… Voor de dames met rood haar is er ook een leuk artikel geschreven door Hans, verderop in het tijdschrift.

De column van Hugo Borst is ondertussen al berucht. In zijn artikel maakt hij kort metten met Daphne Deckers, die zich volgens hem moet schamen. Daphne claimt namelijk nog nooit een collega met anorexia te hebben gehad. Hugo zat in 2009 naast Daphne aan de jury tafel in Holland’s next top model. Hij kon het niet geloven toen Daphne tegen de mooie, en erg slanke Rosalinde zei dat ze minder moest snoepen en meer moest sporten. Schaam je, Daphne Deckers.

Ook kon het onderwerp ‘eet probleem’ niet ontbreken in de Glossy. Ik denk ik dat ik, net zoals velen van jullie bij een eet probleem gelijk aan anorexia denk. Maar mensen met overgewicht kunnen ook heel goed een eet probleem hebben. Ze eten bijvoorbeeld omdat ze denken dat ze zich na het wegwerken van een flinke reep chocolade (of 3) beter zullen voelen. Ik herken mezelf best wel in dit artikel it kinda hit me. Maar ik zou van mezelf niet zeggen dat ik een eet probleem of een stoornis heb. 4 heftig interviews met 3 vrouwen én een man over hun eetstoornis.

Wil je het tijdschrift lezen? Dat kan. Hier kun je een paar bladzijdes van het magazine bekijken.

MissREAL is een uniek tijdschrift over echte schoonheid. Van mij mag MissREAL zeker vaker uitkomen, want waarom zou echte schoonheid iets speciaals moeten zijn?

Bron: MissREAL. MissREAL is een uitgave van Sanoma Uitgevers.

Laatst stond ik voor de spiegel in mijn kamer. In mijn kamer hangt er een grote passpiegel naast mijn wastafel, deze is perfect om vlak voor school even te checken hoe ik eruit zie, en of alles wat ik aanheb, een beetje met elkaar matcht. Het was ’s avonds, ik had net gedoucht en ik was klaar om naar bed te gaan. Ik had een onderbroek en een wit t-shirt aan dat net over mijn heupen viel, met een roeiboot en de tekst ‘NJTK 2006’ op de achterkant. Ik keek naar mezelf in de spiegel, ik keek naar mijn blote benen, mijn stevige, gespierde benen. Jarenlang heb ik mijn ballet/roei/fiets/hockey-benen gehaat. Nooit heb ik ze mooi gevonden, nooit heb ik ze gewaardeerd, nooit hebben ze als een deel van mijn lichaam gevoeld. Altijd als ik naar beneden keek, naar die twee grote dingen, voelde het alsof ze niet van mij waren, zo groot en stevig als ze zijn.
ik keek naar mijn benen en ik realiseerde me dat er niets mis mee was, dat er niets mis is met anders zijn dan de standaard norm. Er is niets mis met Beyoncé of Rihanna, er is niets mis met being bootylicious. Opeens had ik er vrede mee gesloten. Niet dat ik nu elke keer als ik in een 1 bij 1 pashokje van de H&M ga zitten juichen wanneer ik broek nr. 34 óók niet pas. Maar als ik ze nu bekijk, ben ik tevreden, ze horen gewoon bij mij.

Vaak hoor ik meisjes klagen. Dat ze niet mooi zijn, dat ze balen van hun gewicht, neus, haren of kont. Ze zijn niet blij met wie ze zijn, ze zouden liever anders zijn.. Mooier? Maar geloof mij, zeuren heeft geen zin, van klagen word je niet beter, en balen dat je niet voldoet, maakt je echt niet aantrekkelijk. Denk eens aan dat meisje, dat meisje van school, dat meisje uit je hockeyteam. Dat meisje dat je aanbidt, dat mooie meisje, die alle jongens achter zich aan heeft. Denk eens aan jouw voorbeeld, denk haar lach eens weg, kijk eens goed naar haar gezicht, haar lijf. Is zij zo perfect? Zoveel beter dan jij?

Als je niet tevreden bent met wat je ziet als je in de spiegel kijkt, of misschien ben je niet tevreden bent met iets wat je niet kan zien, maar wat van binnen zit, doe er dan wat aan. Misschien heb je heel erg spijt van iets wat je vroeger hebt gedaan, je baalt er van, je haat jezelf erom. Als er niets aan te doen valt, of als je er niets aan wilt doen, accepteer het dan. Accepteer wie je bent. Iedereen is mooi op zijn eigen manier. Straal, lach, geniet. Er is niets mis met anders zijn dan wat wij als normaal ervaren. Er is niets mis met een haviksneus, tennisarmen, een kleine kont of futloos haar. Er is niets mis met meisjes die stralen, omdat ze zichzelf geaccepteerd hebben. Er is niets mis met being who you are.
You are freaking fantastic.