Eén keer in de twee weken vind je hier een blogpost van Suzanne, in haar mode column ‘A Touch Of Fashion’. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suz haar schrijfkunsten en liefde voor mode.
Tenzij je een zomerslaap houdt, kan je het eigenlijk niet gemist hebben: deze zomer wordt aan alle kanten gekenmerkt als ‘sportzomer’. Nu niet meteen dekking zoeken wanneer je het woord ‘sport’ hoort. Ik mag dan geen Studio Sport-fan zijn, als een evenement wordt aangekondigd als ‘de meest modieuze Spelen ooit’ (aldus ELLE) dan ben ik er natuurlijk als de kippen bij. Ik heb het uiteraard over de Olympische Spelen in Londen, die op dit moment in volle gang zijn.
Om eerlijk te zijn: het was mijn eerste opening van de Spelen ooit, dus ook wat dat betreft werd het wel eens tijd. The Isles of wonder –zoals de Opening heet- zat boordevol show (met maar liefst 284 repetities!) en geen show zonder mode. Toch? Bestaat er zoiets als ‘Olympische mode’? Of gaan sport en mode toch niet altíjd goed samen? Een kort verslag.
Allereerst kwam de hele Engelse modegeschiedenis voorbij want alles wat Engeland toen en nu kenmerkt passeerde de revue. Zowel historische pakjes als eighties neon (nee, neon is niet ontdekt in 2012!) was dus van de partij. Vervolgens was er een hoop internationale klederdracht te zien tijdens de landen opkomst. Van Afrika tot in Amerika (zoals K3 zou zeggen): ik vond het weer inspirerend om even te zien dat er meer kleding is dan alleen Europese kleding.
Deze Olympische Spelen werden ook wel de eerste “sociallympics” genoemd vanwege de huidige social media.
Eén van de meest opvallende (onverwachte) landen was Tsjechië, die in korte broek en kaplaarzen kwam. Jack van Gelder noemde het ‘retro stijl ‘, maar laat Jack zich voortaan maar liever met sport bezig houden.
Over buurland Duitsland ontstond wat afkeuring, want hun kleding was afkomstig van een wintersportmerk. Inderdaad: de kleding zag er behoorlijk winters uit voor Zomerspelen, maar wat is zomer en winter tegenwoordig nou nog? Zoals styliste Geraldine Caraballo diezelfde avond nog op Facebook plaatste: “Daarom heb ik nou geen twee kledingkasten (zomer en winter): ons klimaat is te wisselvallig”. Voor Duitsland geldt natuurlijk niet veel anders wat betreft het weer. Ik zou eerder ‘sportief’ als kledingvoorschrift hanteren. Want waar het ene land inderdaad in Nike-jackie liep, was het andere weer strak in pak.
Volgens ‘modekenners’ zou Jamaica het best gekleed zijn, en ik kan me daar zeker bij aansluiten. Jamaica was zowel netjes, als sportief, als nationaal, als vrolijk, uitbundig en opvallend.
Waar ik me eigenlijk het meest verheugde op uitbundige outfits van jeugdsentiment als de Spice Girls en George Michael en huidige kanjers als Jessie J en Emilie Sandé, bleek later dat ik voor hen moet wachten tot de sluitingsceremonie. Voor mijn definitieve mening over mode tijdens en rondom de Spelen moet ik dus nog even wachten tot 12 augustus, maar tot nu toe ben ik nog niet erg onder de indruk van de ‘meest modieuze Spelen ooit’. Een stadion is geen catwalk, Jack van Gelder is geen Fashion TV en de meest kijkers zullen niet wakker liggen om de vraag welke Italianen nou in Armani liepen, en welke in Prada. Er is naar mijn idee maar één spiegel in het Olympische dorp en dat is de medaillespiegel.
Heb jij de opening van de Olympische Spelen gezien?
Vond jij de mode ook tegenvallen?
P.S. Wil je meer van mij lezen en/of zien? Volg dan ook mijn blog.
ik denk dat het wel degelijk samen kan gaan, maar inderdaad: het draait om de sport.
[Beantwoorden]