Eén keer in de twee weken vind je hier een blogpost van Suzanne, in haar mode column ‘A Touch Of Fashion’. Vandaag is het weer zo ver en kun je genieten van Suz haar schrijfkunsten en liefde voor mode.
“Dus jij vindt een witte legging kunnen?”, vraagt Vera wanneer ik haar tegenkom in de H&M. Op een toon alsof ik net had gezegd dat het legaal is om illegaal te zijn – zoiets. Nu de zomer is begonnen is ze de zoveelste die erover begint. En ze is niet eens een ‘modemeisje’. Want modemensen: oh, wat zijn ze leuk, maar oh wat zijn ze sceptisch. Maar hé, aangezien ik het in hokjes denken en sceptisch zijn bij deze diskwalificeer, moet ik me er vooral zelf niet aan schuldig maken. Laat mij gewoon de andere kant belichten. Want een andere kant: die is er altijd. Zelfs voor de onflatteuze witte legging.
Ook ik heb me in het verleden schuldig gemaakt aan de witte driekwart legging mét kanten randje. En méér…
Cécile (Narinx, hoofdredacteur van Elle red.), ik vind je reuze sympathiek, maar naar mijn mening verdient dus zelfs de witte legging een advocate.
“Met name zo’n driekwart variant met een stukje kant eraan”, gruwt Cécile op de radio (het fragment is via onderstaand filmpje te beluisteren vanaf minuut 33). Eerlijk is eerlijk: ik begrijp wat ze bedoelt. Net zoals dat ik het niet zo heb op een bolero die nét je borst niet bedekt, en die borst daardoor op een rare manier plat drukt. Of een jeans legging als spijkerbroek dragen, zónder zakken voor dat gewenste visuele push up effect. Of geen strapless beha dragen onder een strapless jurkje. Ik kan er allemaal, hoewel ik me er allemaal schuldig aan heb gemaakt (ik ben ook jong ‘geweest’ – ging niet aan de drugs maar aan de mode), niet zo goed tegen. En toch: die witte legging. Die verdient het gewoon niet altijd maar die zondebok te zijn.
“Als het even kan en de zon schijnt, maak de straat dan wat mooier”, vervolgt Cécile. En dan zwicht ik weer een beetje voor haar. Tegen afkraken kan ik niet zo goed (helemaal niet als het over mode gaat), maar als je het allemaal doet voor het ‘goede doel’, dan zal ik niet zeggen dat wit tenminste géén zwart is, maar dat wit inderdaad elk putje uitvergroot.
“Maak er een feestje van”, zegt Cécile dan. Mijn column valt in duigen. Hoe kan ik nou nog kritisch zijn op iemand die promoot van mode een feestje maken, als mijn motto (en blog natuurlijk) fashion is a party is? Je wordt bedankt, Cécile.
Die andere kant belichten, dat was wat ik eigenlijk wilde doen. Mijn modehartje die graag opkomt voor de zwakkere, die wilde ik laten spreken. Ik blijk het toch meer eens te zijn met Cécile dan ik dacht. Gelukkig is de witte legging van haarzelf al licht genoeg.
Van welk kledingstuk dat in het ‘verdomhoekje’ hoekje wordt gestopt
zou jij graag de andere kant belichten?
het kán wel leuk zijn, vind ik. maar ook helemáá niet.
[Beantwoorden]
O god, help. Een witte driekwart legging vind ik (met of zonder kanten randje) echt fout! Ik hou het maar gewoon bij de gekleurde broeken, shorts en spijkerbroeken. Daarvan weet ik tenminste dat die officieel goedgekeurd zijn. (Ik ben trouwens sowieso helemaal niet zo’n rokjes of leggingsmeisje, alleen een zwarte onder een mooi jurkje weet ik nog te waarderen)
[Beantwoorden]