De snor, draag hem met trots.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik heb een snor. Ik kan er niets aan doen, hij zit er gewoon. Die snor. Waarschijnlijk heb jij ook een snor, of eigenlijk weet ik het wel zeker. We hebben namelijk allemaal een snor, mannen én vrouwen. ‘Hé Vera, gatver! Scheer die snor eens weg’ las ik laatst in de comments op een artikel. Verbaasd las ik deze reactie. Is mijn snor zo zichtbaar dan? Naar boven scrollend bekeek ik mijn foto’s. Ja, mijn snor is zichtbaar en dus moet er korte metten gemaakt worden met mrs. mustache.

Ik wist wel dat mijn snor er zat, maar hij was me nooit echt opgevallen. En nu zag ik hem opeens duidelijk op elke foto. Hij verpestte de mooie plaatjes van mijn glitter lips, aangezien ik alleen nog maar oog had voor de haren op mijn bovenlip. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, en dus maakte ik er gelijk werk van om mijn snor de executeren.

Na wat research op het internet besloot ik met een katoenen draad aan de slag te gaan, dat zag er pijnloos en makkelijk uit. Maar pijnloos was het niet, en makkelijk al helemaal niet. Een half uur later keek ik beteuterd en met het draad in mijn handen na mijn rode bovenlip. Mijn rode bovenlip mét haren. Ik ben niet handig met draad, ik kan nauwelijks een knoop vastzetten en laat staan haren ermee verwijderen Dit werkte duidelijk niet, dus besloot ik met mijn beste vriend de pincet de haren te verwijderen. Maar dat is een hele klus die ik wederom nogal onderschatte. Gelukkig kreeg ik van een aantal van jullie tips via Twitter. Waxen of harsen, dat moest het worden. Snel en makkelijk! Maar ik krijg vaak uitslag van hars en zelf een suikerwax maken (het klinkt wel smakelijk), daar had ik nou ook weer geen zin in.

Terwijl het aantal opties steeds meer slonk, wist ik ondertussen nog steeds niet wat ik moest doen met dat zachte vachtje boven mijn lippen. Bleken, was de laatste tip die ik kreeg. Maar natuurlijk! Bleken is pijnloos en je haren zijn daarna niet meer zichtbaar. Bovendien kost het me ook geen geld, tijd of moeite. Tevreden keek ik in de spiegel naar de blonde haartjes op mijn bovenlip. Gebleekt, dat waren ze altijd al.

Waarom maakt ik me nou druk om zoiets stoms en kleins. Niet alles draait om uiterlijk, en toevallig weet ik dat al mijn vriendinnen wel wat haren op hun bovenlip hebben zitten. So what? Ik ben ook maar gewoon een meisje van 19 die ook door de regen fietst en die heel stoer tijdens uitgaan op hakken loopt, maar ondertussen ballerina’s in haar tas heeft zitten.

Ik ben niet het type dat alles maar ‘lekker laat groeien’, dat ook weer niet. Ik verzorg me graag, doe moeite er enigszins modieus bij te lopen en stop vrijwel iedere dag veel tijd en moeite in een mooie make-uplook. Ik scheer die bush bush beneden weg en ik kortwiek het oerwoud onder mijn oksels meerdere keren per week. Maar mijn snor? Die laat ik nog even zitten waar die zit. Het kan zo zijn dat ik me er over een tijdje toch aan stoor dat ik hem toch verwijder, maar nu ben ik nog happy met kleine blonde haartjes op mijn bovenlip. Misschien dat ik binnenkort ook wel een baard laat staan…

De snor, draag hem met trots.